Tysk-Polsk ordbok »

zurück betyder på polska

TyskaPolska
zurück Adverb

z powrotemadverb
ponownie, lecz w przeciwnym kierunku niż za pierwszym razem

z powrotemadverb
znowu przywracając pierwotny stan

zurückbleiben [blieb zurück; ist zurückgeblieben] Verb

klatkować(informatyka, informatyczny) (potocznie, potoczny) wyświetlać obraz na ekranie w sposób umożliwiający rozróżnienie poszczególnych klatek
verb

zurückbringen [brachte zurück; hat zurückgebracht] Verb

odnieśćverb
przynieść coś z powrotem; dostarczyć coś, aby to oddać

zurückführen [führte zurück; hat zurückgeführt] (auf mit Akkusativ) Verb

przypisaćverb
ustanowić związek czegoś z kimś lub z czymś

zurückgeben [gab zurück; hat zurückgegeben] Verb

oddawaćverb
dawać coś komuś z powrotem, zwracać właścicielowi

zwrócićverb
oddać komuś jego własność, coś, co zostało od niego pożyczone

zurückgeblieben Adjektiv

opóźniony(potocznie, potoczny) nieprawidłowo rozwinięty umysłowo
adjective

zurückgreifen [griff zurück; hat zurückgegriffen] Verb

sięgnąćverb

zurückhalten [hielt zurück; hat zurückgehalten] Verb

powstrzymywaćverb
zatrzymywać coś lub kogoś w miejscu

zurückkommen [kam zurück; ist zurückgekommen] Verb

powracaćverb

wrócićverb

zurücklegen [legte zurück; hat zurückgelegt] Verb

odkładaćverb
oszczędzać pieniądze lub inne zasoby na określony cel

odłożyćverb
oszczędzić pieniądze lub inne zasoby na określony cel

zurückmelden [meldete zurück; hat zurückgemeldet] Verb

meldować powrótverb

meldować sięverb

zurückschicken [schickte zurück; hat zurückgeschickt] Verb

odsyłaćverb
wysyłać z powrotem

zurückschreiben [schrieb zurück; hat zurückgeschrieben] Verb

odpisaćverb
napisać coś w odpowiedzi, udzielić pisemnej odpowiedzi

zurücksehen [sah zurück; hat zurückgesehen] Verb

oglądać sięverb

zurücktreten [trat zurück; hat/ist zurückgetreten] Verb

odstępowaćverb
odchodzić niedaleko

zurückweisen [wies zurück; hat zurückgewiesen] Verb

odpieraćverb
bronić się skutecznie przed zarzutami

zurückgewinnen [gewann zurück; hat zurückgewonnen] Verb

wstawaćverb
stać się zdolnym po chorobie do opuszczania łóżka

zurückziehen [zog zurück; hat/ist zurückgezogen] Verb

uchylaćverb
częściowo odsłaniać lub otwierać

wycofywaćverb
zabierać coś, co było uprzednio dane

zurückhaltend | vorsichtig Adjektiv

wstrzemięźliwyadjective
zachowujący umiar, potrafiący powstrzymać się od czego

zurückkehren | zurückkommen Verb

wracaćverb
przybywać do miejsca, z którego się wyszło lub było poprzednio

zurücklegen | ablegen Verb

odkładaćverb
kłaść na bok rzeczy, które trzymało się w ręku

zurückschicken | abschicken Verb

odprawiaćverb
odsyłać kogoś, nie zrobiwszy tego, o co prosił

zurückwerfen | zurückschlagen Verb

odpieraćverb
używać siły do odsunięcia niebezpieczeństwa; zmuszać do odwrotu

abdanken | abdizieren | abtreten | zurücktreten | verzichten | niederlegen Verb

abdykować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji
verb

abklingen | zurückgehen Verb

uśmierzaćverb
stawać się mniej dokuczliwym

ablegen | zurücklegen Verb

odłożyćverb
położyć na bok lub na miejsce coś, co przestało być potrzebne

absehen | zurücktreten Verb

odstępowaćverb
odchodzić od postanowień

abstinent | enthaltsam | mäßig | zurückhaltend Adverb

wstrzemięźliwieadverb
z umiarem

Abweisung | Zurückweisung Substantiv

oddalenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) odrzucenie (np. wniosku, protestu)
noun

aufziehen | zurückschieben Verb

odsuwaćverb
sunąc, przemieszczać coś, co stanowi przeszkodę

den Rückzug befehlen | zurücknehmen | zurückziehen Verb

wycofywaćverb
wydać zarządzenie nakazujące powrót do stanu poprzedniego

dezent | zurückhaltend Adjektiv

powściągliwyadjective
świadczący o powściągliwości, dokonany z rozwagą

es gibt kein Zurück mehr

klamka zapadłao sytuacji, w której coś zostało przesądzone lub została podjęta ostateczna decyzja

geistig behindert | geistig zurückgeblieben Adjektiv

niedorozwinięty(potocznie, potoczny) (psychologia, psychologiczny) opóźniony lub zahamowany w rozwoju umysłowym
adjective

12