zeugen betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| zeugen [zeugte; hat gezeugt] Verb | płodzićverb świadczyćverb |
| Zeugenberg Substantiv | ostaniec(geologia, geologiczny) odosobnione wzniesienie będące pozostałością dawnej powierzchni zniszczonej w wyniku wietrzenia, erozji i denudacji; |
| der Augenzeuge [des Augenzeugen; die Augenzeugen] Substantiv | świadek naocznynoun |
| der Augenzeugenbericht [des Augenzeugenbericht(e)s; die Augenzeugenberichte] Phrase | |
| belegen | bezeugen Verb | dokumentowaćverb |
| bezeugen [bezeugte; hat bezeugt] Verb | ręczyćverb |
| erzeugen [erzeugte; hat erzeugt] Verb | wytwarzaćverb |
| erzeugen | generieren | hervorbringen Verb | generować(fizyka, fizyczny) wytwarzać pewien nośnik energii albo przekształcać jakąś postać energii w inną generować(językoznawstwo, językoznawczy) tworzyć nieskończony zbiór zdań za pomocą skończonej liczby zasad gramatycznych generować(technologia, technika, techniczny) wytwarzać pewne wielkości fizyczne lub matematyczne |
| herstellen | erzeugen Verb | wytwarzaćverb |
| nicht zu überzeugen Adjektiv | nieprzekonywalnyadjective |
| sich überzeugen Verb | przekonywaćverb |
| suchterzeugend Adjektiv | nałogowyadjective |
| der Trauzeuge [des Trauzeugen; die Trauzeugen] Substantiv | drużbanoun |
| überzeugen [überzeugte; hat überzeugt] Verb | przekonywaćverb przekonywać sięverb |
