Tysk-Polsk ordbok »

zen betyder på polska

TyskaPolska
das Zen [des Zen(s); —] Substantiv

zennoun
szkoła buddyzmu mahajany rodem z Japonii;

der Zenit [des Zenit(e)s; —] Substantiv

zenit(astronomia, astronomiczny) najwyżej położony punkt na niebie;
noun

Zenon Substantiv

Zenonnoun
imię męskie;

zensieren [zensierte; hat zensiert] Verb

cenzurowaćverb
przeprowadzać cenzurę; kontrolować urzędowo środki masowego przekazu

die Zensur [der Zensur; die Zensuren] Substantiv

cenzuranoun
kontrola publicznego przekazywania informacji, ograniczająca wolność publicznego wyrażania myśli i przekonań;

der Zensus [des Zensus; die Zensus] Substantiv

cenzus wyborczynoun

spis ludnościnoun

der Zentaur [des Zentauren; die Zentauren] (Verwandte Form: Kentaur) Substantiv

Centaur(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
noun

Zentaur | Kentaur Substantiv

centaur(mitologia grecka) stworzenie mityczne, pół mężczyzna, pół koń;
noun

der Zentiliter [des Zentiliters; die Zentiliter] Substantiv

centylitrnoun

das der Zentimeter [des Zentimeters; die Zentimeter] Substantiv

centymetrnoun
miara długości; jedna setna metra;

Zentral [zentraler; am zentralsten] Adjektiv

centralnyadjective
znajdujący się w centrum, w środku; skierowany do środka

zentral | Zentral Adjektiv

środkowyadjective
znajdujący się w środku

zentralafrikanisch Adjektiv

środkowoafrykańskiadjective
odnoszący się do Republiki Środkowoafrykańskiej, państwa w Afryce

Zentralafrikanische Republik Substantiv

Republika Środkowoafrykańska(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Afryce, w środkowej części tego kontynentu, ze stolicą w Bangi;
noun

Zentralalpen | Zentrale Ostalpen Substantiv

Alpy Centralne(geografia, geograficzny) pasmo górskie, część Alp Wschodnich;
noun

das Zentralamerika Substantiv

Ameryka Centralnanoun

zentraleuropäisch | mitteleuropäisch Adjektiv

środkowoeuropejskiadjective
odnoszący się do Europy Środkowej, związany z Europą Środkową

die Zentralisation [der Zentralisation; die Zentralisationen] Substantiv

centralizacjanoun
proces skupiania elementów lub prerogatyw w jednym ośrodku

zentralisieren [zentralisierte; hat zentralisiert] Verb

centralizowaćverb

das Zentralkomitee [des Zentralkomitees; die Zentralkomitees] Substantiv

komitet centralny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) naczelny, kolegialny organ władzy niektórych partii, zwłaszcza komunistycznych;
noun

Zentralmassiv Substantiv

Masyw Centralny(geografia, geograficzny) wyżynno-górska kraina w środkowej i południowej Francji;
noun

das Zentrum [des Zentrums; die Zentren] Substantiv

centrumnoun
główna, zwykle środkowa część miasta

centrumnoun
środkowa część czegoś

ośrodeknoun
instytucja obejmująca zasięgiem działania całokształt spraw związanych z jakąś dziedziną życia na pewnym terenie

ośrodeknoun
środowisko, okręg, centrum, w którym lub wokół którego coś się skupia

zentrieren [zentrierte; hat zentriert] Verb

centrować(technologia, technika, techniczny) ustawiać coś współosiowo
verb

Zentrifugal- | zentrifugale Adjektiv

odśrodkowyadjective
skierowany od środka czegoś w kierunku zewnętrznym

die Zentrifugalkraft [der Zentrifugalkraft; die Zentrifugalkräfte] Substantiv

siła odśrodkowa(fizyka, fizyczny) siła w ruchu obrotowym, skierowana na zewnątrz od osi obrotu;
noun

zentrifugieren [zentrifugierte; hat zentrifugiert] Verb

wirować(potocznie, potoczny) suszyć pranie w wirówce
verb

Zentriol Substantiv

centriola(biologia, biologiczny) organellum komórkowe o cylindrycznej strukturze odpowiedzialne za tworzenie wrzeciona podziałowego;
noun

zentripetal Adjektiv

dośrodkowyadjective
skierowany do środka

der Zentrismus Substantiv

centryzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zespół poglądów reprezentowanych przez zwolenników centrum politycznego
noun

Zentrum- | Zentrums- Adjektiv

centrowy(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) politycznie opowiadający się za programem umiarkowanych przemian; położony między prawicą a lewicą
adjective

centrowyadjective
stanowiący centrum

die Zenturie [der Zenturie; die Zenturien] Substantiv

centuria(historia, historyczny, historycznie) jednostka podziału ludności w starożytnym Rzymie
noun

centuria(wojskowość, wojskowy) (historia, historyczny, historycznie) najmniejsza jednostka taktyczna w armii starożytnego Rzymu, część legionu, pierwotnie tworzona z centurii (1.2);
noun

(nur) dumm rumsitzen Verb

siedzieć z założonymi rękamiverb
nic nie robić, przyglądać się czemuś biernie

abgrenzen [grenzte ab; hat abgegrenzt] Verb

dystansować sięverb

oddzielaćverb

12