strand betyder på polska

Tyska	Polska
der Strand [des Strand(e)s; die Strände] Substantiv	plaża(turystyka, turystyczny) brzeg akwenu, pokryty piaskiem lub żwirem, nadający się do opalania i rekreacji; noun
stranden [strandete; ist gestrandet] Phrase	osiąść na mieliźniephrase ponosić fiaskophrase ponosić klęskęphrase
stranden [strandete; ist gestrandet] Adjektiv	plażowyadjective przeznaczony do noszenia, używania na plaży
der Strandhafer Substantiv	piaskownica(botanika, botaniczny) Ammophila Host, roślina z rodziny wiechlinowatych; noun
Alpenstrandläufer Substantiv	biegus zmienny(ornitologia, ornitologiczny) gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; noun
hängenbleiben \| stecken \| stecken bleiben \| stranden Verb	utykaćverb stawać, nie mogąc poruszać się dalej
Riga-Strand Substantiv	Jurmała(geografia, geograficzny) miasto na Łotwie, w środkowej części kraju, na granicy Liwonii i Kurlandii; noun
Zwergstrandläufer Substantiv	biegus malutki(ornitologia, ornitologiczny) Calidris minuta, gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych noun

Sökhistorik