Tyska | Polska |
---|---|
Sitz- Adjektiv | siedzącyadjective |
der Sitz [des Sitzes; die Sitze] Substantiv | mandatnoun miejsce siedzącenoun siadnoun siedzenienoun siedzibanoun ławanoun |
sitzen [saß; hat/ist gesessen] Verb | mieć siedzibęverb siedzieć(potocznie, potoczny) być aresztowanym, pozbawionym wolności siedziećverb |
sitzen | hocken Verb | siedzieć(potocznie, potoczny) przebywać w jakimś miejscu |
sitzend Adjektiv | siedzącyadjective |
die Sitzung [der Sitzung; die Sitzungen] Substantiv | posiedzenienoun |
Grundbesitz | Grundstück Substantiv | gruntnoun |
im Kreuzsitz | im Schneidersitz | im Türkensitz Adverb | po tureckuadverb |
im Schneidersitz sitzen Verb | siedzieć po tureckuverb |
Klappsitz | Notsitz Substantiv | straponten(książkowy) składane, odchylane siedzenie, przymocowane do ściany albo do stałego fotela, montowane w teatrach, środkach transportu itp., dawniej także np. w powozach |