Tysk-Polsk ordbok »

schlacht betyder på polska

TyskaPolska
die Schlacht [der Schlacht; die Schlachten] Substantiv

batalianoun

bitwa(wojskowość, wojskowy) bezpośrednie starcie zbrojne wojsk skonfliktowanych stron;
noun

die Schlachtbank [der Schlachtbank; die Schlachtbänke] Substantiv

jatka(przenośnie, przenośnia) bójka zakończona krwawo
noun

schlachten [schlachtete; hat geschlachtet] Verb

szlachtować(przestarzałe, przestarzały) zarzynać bydło
verb

das Schlachtfeld [des Schlachtfeld(e)s; die Schlachtfelder] Substantiv

pobojowisko(historia, historyczny, historycznie) miejsce, na którym stoczono bitwę
noun

pole bitwynoun
miejsce, w którym odbyła/odbywa się bitwa, walka lub starcie

Schlachthaus | Schlachthof Substantiv

rzeźnianoun
miejsce, gdzie zabija się zwierzęta dla celów spożywczych, sprawia tusze i dzieli mięso;

der Schlachthof [des Schlachthof(e)s; die Schlachthöfe] Substantiv

szlachtuznoun

der Schlachtkreuzer Substantiv

krążownik liniowy(wojskowość, wojskowy) klasa dużych okrętów artyleryjskich, która wykształciła się w okresie poprzedzającym I wojnę światową jako połączenie cech krążowników i pancerników;
noun

das Schlachtschiff [des Schlachtschiff(e)s; die Schlachtschiffe] Substantiv

drednot(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) pancernik o silnej artylerii głównej dużego kalibru, będący przedstawicielem generacji okrętów budowanej na kilka lat przed i po I wojnie światowej;
noun

pancernik(marynarka) (wojskowość, wojskowy) silnie opancerzony okręt, wyposażony w działa bardzo dużego kalibru;
noun

die Schlachtung [der Schlachtung; die Schlachtungen] Substantiv

ubójnoun
zabijanie zdrowych zwierząt hodowlanych dla mięsa

abschlachten | abstechen Verb

zarzynaćverb
zabijać ostrym narzędziem

Adel | Adelsstand | Schlachta Substantiv

szlachta(historia, historyczny, historycznie) warstwa społeczna wywodząca się z rycerstwa;
noun

Adel | Schlachta | adelig adlig Substantiv

szlachta(historia, historyczny, historycznie) ludzie należący do tego stanu
noun

erlegen | schlachten Verb

ubijać(potocznie, potoczny) powodować czyjąś śmierć
verb

Metzger | Fleischer | Schlachter Substantiv

rzeźniknoun
człowiek zajmujący się ubojem zwierząt i porcjowaniem mięsa

die Schneeballschlacht [der Schneeballschlacht; die Schneeballschlachten] Substantiv

bitwa na śnieżkinoun

śnieżkinoun
zabawa we wzajemne obrzucanie się śniegiem

die Seeschlacht [der Seeschlacht; die Seeschlachten] Phrase

bitwa morskaphrase

die Völkerschlacht [der Völkerschlacht; die Völkerschlachten] Phrase

bitwa narodówphrase