Tyska | Polska |
---|---|
schützen Verb | patronować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) być świętym opiekunem lub orędownikiem czegoś lub kogoś |
der Schütze [des Schütze(n); die Schützen] Substantiv | Strzelec(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) dziewiąty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 22 listopada do 21 grudnia; Strzelec(astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór nieba południowego, w Polsce widoczny latem, nisko nad horyzontem; |
schützen | beschützen Verb | chronićverb |
der Schützengraben [des Schützengrabens; die Schützengräben] Substantiv | okop(wojskowość, wojskowy) odkryty, ogniowy obiekt fortyfikacyjny, zwykle mający postać wykopu ziemnego; |
beschützen [beschützte; hat beschützt] Verb | osłaniać(przenośnie, przenośnia) chronić kogoś lub coś przed odpowiedzialnością albo czymś nieprzyjemnym, niebezpiecznym osłaniaćverb osłaniaćverb |
beschützen | verteidigen Verb | bronićverb |
der Bogenschütze [des Bogenschützen; die Bogenschützen] Substantiv | łucznik(wojskowość, wojskowy) żołnierz, myśliwy posługujący się łukiem; |
Immersionsfuß | Schützengrabenfuß Substantiv | stopa okopowa(medycyna, medyczny) (wojskowość, wojskowy) zespół objawów związanych odmrożeniem i opuchlizną stóp narażonych na długotrwały nacisk w warunkach zimna i wilgoci, obserwowanych wśród żołnierzy w okopach podczas dziań wojennych; |
Schieß | Schützen Adjektiv | strzeleckiadjective |
der Torschützenkönig [des Torschützenkönigs; die Torschützenkönige] Substantiv | król strzelców(sport, sportowy) zawodnik, który w pewnym okresie lub na danych zawodach zdobył najwięcej bramek; |