Tysk-Polsk ordbok »

russ betyder på polska

TyskaPolska
ruthenisch | russinisch Adjektiv

rusińskiadjective
związany z Rusinami

der Saugrüssel Substantiv

trąbka(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) specjalny narząd, służący do przyjmowania pokarmu w postaci płynnej
noun

der Überdruss [des Überdrusses; —] Substantiv

przesytnoun
stan przykrego poczucia nadmiaru wrażeń

znużenienoun
zmęczenie czymś, znudzenie, uprzykrzenie się czegoś

überdrüssig

mieć dosyć

Weißrusse | Belarusse Substantiv

Białorusin(etnografia, etnograficzny) osoba narodowości białoruskiej, obywatel Białorusi, mieszkaniec Białorusi
noun

Weißrussin Substantiv

Białorusinkanoun
kobieta lub dziewczyna narodowości białoruskiej, obywatelka Białorusi, mieszkanka Białorusi

Weißrussisch | Belarusisch | Belarussisch Substantiv

białoruski(językoznawstwo, językoznawczy) język wschodniosłowiański używany na Białorusi;
noun

weißrussisch | belarussisch | belarusisch Adjektiv

białoruskiadjective
dotyczący Białorusi lub Białorusinów, charakterystyczny dla Białorusi lub Białorusinów

Weißrussland | Belarus Substantiv

Białoruś(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie;
noun

der Zerberus [des Zerberus; die Zerberusse] Substantiv

Cerber(mitologia grecka) trzygłowy pies o wężowym ogonie, strzegący bram Hadesu;
noun

12