rotz betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| der Rotz [des Rotzes; —] Substantiv | glutnoun nosacizna(weterynaria, weterynaryjny) przewlekła, zakaźna i zaraźliwa choroba zwierząt nieparzystokopytnych; smarknoun |
| Rotz | Schnodder Substantiv | gil(potocznie, potoczny) śluzowy wyciek z nosa |
| rotzen [rotzte; hat gerotzt] Phrase | smarkaćphrase |
| der Rotzjunge [des Rotzjungen; die Rotzjungen] Substantiv | smarkacz(obraźliwie) osoba, która zachowuje się niedojrzale, dziecinnie smarkacz(pogardliwie, pogardliwy) dziecko, mały chłopiec |
| Rotzjunge | Scheißkerl Substantiv | gówniarz(wulgarnie, wulgaryzm) (pogardliwie, pogardliwy) dziecko, chłopiec |
| Parasit | Schmarotzer Substantiv | pasożyt(biologia, biologiczny) organizm żerujący na innym organizmie, zazwyczaj ze szkodą dla swego żywiciela; |
| parasitär | Schmarotzer- | parasitisch | schmarotzerhaft Adjektiv | pasożytniczy(biologia, biologiczny) dotyczący pasożytów |
| prahlen | protzen Verb | przechwalaćverb |
| prahlerisch | protzig Adjektiv | pyszałkowatyadjective |
| schmarotzen [schmarotzte; hat schmarotzt] Verb | pasożytować(biologia, biologiczny) żyć kosztem innego organizmu, nie uśmiercając go gwałtownie lub wcale pasożytować(przenośnie, przenośnia) żyć cudzym kosztem żerowaćverb |
| der Schmarotzer [des Schmarotzers; die Schmarotzer] Substantiv | niebieski ptak(przenośnie, przenośnia) ktoś lekkomyślny, nieodpowiedzialny, żyjący z pracy innych pieczeniarznoun |
| Schmarotzer | Parasit Substantiv | pasożyt(przenośnie, przenośnia) (pejoratywnie, pejoratywny) osoba wykorzystująca innych dla osiągnięcia własnych korzyści |
| strahlen | sprühen | strotzen Verb | promieniowaćverb |
| der trotz [des Trotzes; —] Substantiv | mimonoun pomimonoun |
| trotzdem | |
| der Trotzkismus [des Trotzkismus; —] Substantiv | trockizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) lewicowy ruch polityczny bazujący na ideach Lwa Trockiego, wiążą się z nim hasła takie jak: permanentna rewolucja, niemożliwość zbudowania socjalizmu tylko w jednym kraju oraz antystalinizm; |
| der Trotzkist [des Trotzkisten; die Trotzkisten] Substantiv | trockista(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zwolennik trockizmu |
| der Trotzkist [des Trotzkisten; die Trotzkisten] Adjektiv | trockistowski(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z trockizmem, dotyczący trockizmu lub trockistów |
| zum Trotz | na przekórniezgodnie z czyjąś wolą; przeciw okolicznościom; na złość komuś |
