ross betyder på polska

Tyska	Polska
Urgroßvater \| Urgrossvater Substantiv	pradziadeknoun ojciec dziadka lub babci
verdrießen [verdross; hat verdrossen] Verb	zgniewaćverb
die Wacholderdrossel [der Wacholderdrossel; die Wacholderdrosseln] Substantiv	kwiczoł(ornitologia, ornitologiczny) Turdus pilaris, niewielki europejski ptak wędrowny; noun
das Walross [des Walrosses; die Walrosse, die Walrösser] Substantiv	mors(zoologia, zoologiczny) Odobenus rosmarus, gatunek ssaka morskiego; noun
Weindrossel	drozdzik

Sökhistorik