Tysk-Polsk ordbok »

rache betyder på polska

TyskaPolska
die Gebärdensprache [der Gebärdensprache; die Gebärdensprachen] Verb

sygnowaćverb
podpisywać lub oznaczać coś odpowiednim znakiem

die Gebärdensprache [der Gebärdensprache; die Gebärdensprachen] Substantiv

oznakowanienoun
zbiór znaków dotyczących czegoś

Gebärdensprache | Zeichensprache Substantiv

język migowynoun
język gestów (tzw. znaków migowych), za pomocą którego rozmawiają głusi

die Gemeinsprache [der Gemeinsprache; die Gemeinsprachen] Substantiv

język ogólny(językoznawstwo, językoznawczy) zespół środków językowych akceptowanych i rozumianych przez ogół użytkowników języka (nieobejmujący żargonizmów czy też terminów właściwych dla określonej dziedziny wiedzy)
noun

das Gespräch [des Gespräch(e)s; die Gespräche] Substantiv

chat(informatyka, informatyczny) (zobacz) czat
noun

rozmowanoun
ustna wymiana zdań

Hassrede | Hetze | Hasssprache Substantiv

mowa nienawiści(socjologia, socjologiczny) (publikatory) wypowiedzi mające na celu znieważenie, wyszydzenie bądź poniżenie jakiejś osoby lub grupy osób;
noun

Hausdrachen | Hexe Substantiv

jędza(pejoratywnie, pejoratywny) kłótliwa, złośliwa kobieta
noun

Individualsprache Substantiv

język osobniczy(językoznawstwo, językoznawczy) zbiór indywidualnych cech mowy danego rozmówcy;
noun

indoarische Sprache

języki indoaryjskie

indoeuropäische Sprache

język indoeuropejski

języki indoeuropejskie

inguschische Sprache Substantiv

inguski(językoznawstwo, językoznawczy) język inguski;
noun

Jägersprache

gwara myśliwska

die Jugendsprache [der Jugendsprache; die Jugendsprachen] Phrase

język młodzieżowyphrase

język młodzieżyphrase

Juni | Brachet Substantiv

czerwiecnoun
szósty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego);

kasachisch Sprache Substantiv

kazachskinoun
język urzędowy Kazachstanu

Kehle | Rachen | Hals | Gurgel | Schlund Substantiv

gardło(anatomia, anatomiczny) odcinek między przełykiem a jamą ustną, mieszczący się w przedniej części szyi;
noun

Kirchensprache

język kościelny

Kornisch | kornische Sprache Substantiv

kornijski(językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy brytańskiej języków celtyckich;
noun

die Körpersprache [der Körpersprache; —] Substantiv

język ciałanoun
ogół niewerbalnych komunikatów przekazywanych między ludźmi lub zwierzętami;

mowa ciałanoun
zespół niewerbalnych komunikatów jak: gesty i ruchy ciała, mimika, postawa i ukierunkowanie ciała, sposób używania przestrzeni interpersonalnej itp.;

der Krach [des Krach(e)s; die Kräche] Substantiv

krach(ekonomia, ekonomiczny) bankructwo, upadek gospodarczy, załamanie ekonomiczne
noun

krach(ekonomia, ekonomiczny) nagły, gwałtowny spadek kursu walut, akcji, obligacji lub innych aktywów;
noun

pyskówka(potocznie, potoczny) ordynarna kłótnia, ostra wymiana zdań
noun

zgiełknoun
głośne, uciążliwe dźwięki

Krachen [krachte; hat/ist gekracht] Verb

pierdolnąć(wulgarnie, wulgaryzm) uderzyć
verb

pierdolnąć(wulgarnie, wulgaryzm) uderzyć się
verb

tłuc(potocznie, potoczny) mocno uderzać
verb

Kreol | Kreolsprache Substantiv

język kreolski(językoznawstwo, językoznawczy) uproszczona mowa powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, w odróżnieniu od pidżynu charakteryzująca się ustabilizowanym systemem gramatycznym i dobrze wypracowanym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako język etniczny;
noun

Kultsprache

język kultowy

die Kultursprache [der Kultursprache; die Kultursprachen] Substantiv

język kulturalnynoun

die Kunstsprache [der Kunstsprache; die Kunstsprachen] Substantiv

sztuczny języknoun

Lasische Sprache Substantiv

lazyjski(językoznawstwo, językoznawczy) język lazyjski;
noun

die Literatursprache [der Literatursprache; die Literatursprachen] Phrase

język książkowyphrase

Literatursprache | Schriftsprache Substantiv

język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) język standardowy, język ogólny (odmiana języka przeciwstawiana niskoprestiżowym dialektom i socjolektom)
noun

język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) staranniejszy rejestr języka, używany głównie w piśmie (forma języka stawiana w opozycji do standardowej mowy potocznej)
noun

Liturgiesprache Substantiv

język liturgiczny(językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język używany w liturgii
noun

Luftröhre | Trachea Substantiv

tchawica(anatomia, anatomiczny) narząd układu oddechowego, sprężysta cewa stanowiąca przedłużenie krtani i zapewniająca dopływ powietrza do płuc;
noun

123