protestant betyder på polska

Tyska	Polska
der Protestant [des Protestanten; die Protestanten] Substantiv	protestant(dawniej, dawny) uczestnik protestu noun protestant(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający protestantyzm, członek któregoś z kościołów protestanckich noun
die Protestantin [der Protestantin; die Protestantinnen] Substantiv	protestantka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta, która wyznaje protestantyzm noun
protestantisch [protestantischer; am protestantischsten] Adjektiv	protestancki(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z protestantami lub protestantyzmem adjective
der Protestantismus [des Protestantismus; —] Substantiv	protestantyzm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden z głównych kierunków chrześcijaństwa, składający się z wierzeń powstałych głównie na skutek ruchów reformacyjnych wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczętych w XVI wieku; noun

Sökhistorik