Tysk-Polsk ordbok »

ordnung betyder på polska

TyskaPolska
die Ordnung [der Ordnung; die Ordnungen] Substantiv

porządeknoun
stan, w którym jest czysto, coś jest ułożone według jakiegoś planu

reżimnoun
ścisły tryb postępowania w określonym przypadku

rząd(matematyka, matematyczny) (fizyka, fizyczny) pozycja względem przecinka dziesiętnego najstarszej cyfry w zapisie danej liczby
noun

samorząd(administracja) samodzielne i niezależne wykonywanie pewnych funkcji o charakterze administracyjnym przez określony organizm społeczny
noun

zrzeszenienoun
organizacja skupiająca osoby zajmujące się tą samą sprawą

die Ordnung [der Ordnung; die Ordnungen] Adjektiv

porządkowyadjective
dotyczący robienia lub zaprowadzania porządku

porządkowyadjective
znajdujący się w jakimś porządku, kolejności

Ordnung muss sein

porządek musi być

Ordnung | Ordo Substantiv

rząd(biologia, biologiczny) w systematyce: jednostka obejmująca rodziny;
noun

Ordnung | Reihe Substantiv

porządeknoun
kolejność czegoś

Ordnungszahl | Kernladungszahl Substantiv

liczba atomowa(fizyka, fizyczny) liczba określająca, ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu;
noun

Ordnungszahlwort Substantiv

liczebnik porządkowy(gramatyka) nazwa liczby określająca położenie elementu w pewnym szeregu
noun

Abfalleimer Müllcontainer Unordnung Substantiv

śmietnik(potocznie, potoczny) bałagan, nieporządek
noun

die Abordnung [der Abordnung; die Abordnungen] Substantiv

delegacjanoun
wyjazd w sprawach służbowych

die Anordnung [der Anordnung; die Anordnungen] Substantiv

dyspozycjanoun
polecenie wykonania czegoś

ordynans(przestarzałe, przestarzały) (wojskowość, wojskowy) rozkaz lub zarządzenie
noun

Anordnungen folgen | sich Anordnungen fügen Verb

podporządkowywaćverb
stosować się do czegoś

aufräumen | Ordnung machen Verb

porządkowaćverb
doprowadzać do ładu

uporządkowywaćverb
doprowadzać do ładu

Feuerlöschordnung Substantiv

pożarnictwonoun
działalność związana z zabezpieczaniem się przed pożarami

die Größenordnung [der Größenordnung; die Größenordnungen] Substantiv

spoistośćnoun
cecha tego, co spoiste; cecha harmonijnej całości

Hackordnung | Hackliste Substantiv

porządek dziobania(przenośnie, przenośnia) (socjologia, socjologiczny) hierarchia społeczna w określonej grupie, która określa prawdopodobieństwo doświadczenia agresji ze strony członków grupy;
noun

in Ordnung | klar Interjection

w porządku(potocznie, potoczny) zwrot wyrażający zrozumienie, uznanie czegoś (lub kogoś) za dobre, do przyjęcia, możliwe, prawidłowe
interjection

Kleiderordnung | Dresscode | Bekleidungsvorschrift Substantiv

dress codenoun
zbiór zasad dotyczących ubioru w określonej sytuacji, grupie zawodowej, firmie;

Neue Weltordnung Substantiv

nowy porządek świata(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (społeczny) teoria spiskowa tłumacząca istotne zmiany w polityce międzynarodowej rzekomą zmową „zakonspirowanej elity globalnej władzy” przejmującej rządzenie państwami;
noun

Reglement | Ordnung Substantiv

regulamin(administracja) zbiór przepisów obowiązujących w danym miejscu, wśród członków jakiejś grupy
noun

die Tagesordnung [der Tagesordnung; die Tagesordnungen] Substantiv

porządek dnianoun

porządek dzienny(urzędowy) ustalony plan zebrania, konferencji; lista spraw, mających stanowić przedmiot obrad
noun

rozkaz dzienny(wojskowość, wojskowy) pisemny dokument dowódcy określający dzienny tok służby danego oddziału wojska;
noun

die Unordnung [der Unordnung; —] Substantiv

bezładnoun

nieporządeknoun
brak porządku

die Unterordnung [der Unterordnung; die Unterordnungen] Substantiv

podrząd(biologia, biologiczny) (systematyka) kategoria systematyczna niższa od rzędu; grupa powstała z podzielenia rzędu na niższe;
noun

die Verordnung [der Verordnung; die Verordnungen] Substantiv

przepisanienoun

rozporządzenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt normatywny, stanowiący źródła powszechnie obowiązującego prawa, wydany na podstawie szczegółowego upoważnienia ustawowego i w celu wykonania ustawy;
noun