muss betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| das Muss [des Muss; —] Substantiv | imperatywnoun |
| der Musselin [des Musselins; die Musseline] Substantiv | muślin(włókiennictwo) cienka, lekka, przejrzysta tkanina jedwabna lub bawełniana o splocie płóciennym, zwykle jednobarwna; |
| Arrhythmie | Herzrhythmusstörung Substantiv | arytmia(medycyna, medyczny) nieprawidłowy rytm pracy serca |
| die Suppe, die man sich einbrockt, muss man auch auslöffeln | man muss die Suppe auslöffeln, die man sich eingebrockt hat | nawarzyłeś piwa, to musisz je teraz wypićnależy ponosić odpowiedzialność za swoje czyny |
| der Faschismus [des Faschismus(ses); —] Substantiv | faszyzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) doktryna polityczna powstała w okresie międzywojennym we Włoszech, m.in. sprzeciwiająca się demokracji parlamentarnej, głosząca kult państwa; |
| müssen [musste; hat gemusst] Verb | musiećverb musiećverb |
| der Kalmus [des Kalmus; die Kalmusse] Substantiv | ajernoun kalamusnoun lepiechnoun tataraknoun tatarak zwyczajny(botanika, botaniczny) Acorus calamus L., gatunek byliny błotnej z rodziny tatarakowatych; tatarskie zielenoun |
| man muss das Eisen schmieden, solange es heiß ist | kuć żelazo, póki gorącerobić coś wykorzystując sprzyjające okoliczności; próbować zdążyć ze swoim celem póki jest to możliwe |
| Ordnung muss sein | |
| was man nicht im Kopf hat, hat man in den Beinen / Füßen | was man nicht im Kopf hat, muss man in den Beinen / Füßen haben | kto nie ma w głowie, ten ma w nogachjeśli ktoś nie ma dobrej pamięci, musi często wracać po to, o czym zapomniał |
| wer A sagt, muss auch B sagen | jeśli się powiedziało A, to trzeba powiedzieć B kto powiedział A, musi powiedzieć B powiedziałeś A, powiedz Bjeśli się coś zaczęło robić, należy rzecz dokończyć |
| wo Rauch ist, muss auch Feuer sein | nie ma dymu bez ognianie ma skutku bez przyczyny |
| Yamoussoukro | Jamussukro Substantiv | Jamusukro(geografia, geograficzny) stolica Wybrzeża Kości Słoniowej; |
| der Zoroastrismus [des Zoroastrismus(ses); —] Substantiv | zaratusztrianizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jedna z religii monoteistycznych; |
