mord betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| der Mord [des Mord(e)s; die Morde] Substantiv | mordnoun zabójstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) morderstwo; |
| Mord | Bluttat Substantiv | morderstwonoun |
| Mordwinisch Substantiv | mordwiński(językoznawstwo, językoznawczy) język mordwiński; |
| mordwinisch Adjektiv | mordwińskiadjective |
| der Brudermord [des Brudermord(e)s; die Brudermorde] Substantiv | bratobójstwo(książkowy) zabójstwo brata lub innego krewnego, także kogoś, z kim jest się związanym przyjaźnią, przynależnością do jednej grupy itp. |
| Ehrenmord Substantiv | zabójstwo honorowe(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) zabójstwo popełniane przez bliską osobę z rodziny ofiary motywowane chęcią „zmycia hańby”, spowodowanej uznawanym za rzekomo niewłaściwe zachowanie członka tejże rodziny; |
| ermorden [ermordete; hat ermordet] Verb | zabićverb |
| ermorden | morden | töten Verb | mordowaćverb zamordowaćverb |
| Genozid | Völkermord Substantiv | ludobójstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbrodnia przeciwko ludzkości polegająca na celowym wyniszczaniu całych narodów lub ich części (grup etnicznych / religijnych / rasowych) poprzez zabójstwa jak i tworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie; |
| der Kindesmord [des Kindesmord(e)s; die Kindesmorde] Substantiv | dzieciobójczyninoun |
| der Kindesmord [des Kindesmord(e)s; die Kindesmorde] Adjektiv | dzieciobójczy(geografia, geograficzny) związany z dzieciobójstwem, dotyczący dzieciobójstwa |
| Massenselbstmord | |
| der Meuchelmord [des Meuchelmordes; die Meuchelmorde] Substantiv | skrytobójstwonoun |
| Rote Mordwanze | |
| der Rufmord [des Rufmord(e)s; die Rufmorde] Substantiv | kalumnianoun |
| der Rufmord [des Rufmord(e)s; die Rufmorde] Phrase | pomówieniephrase zniesławieniephrase |
| der Selbstmordattentäter [des Selbstmordattentäters; die Selbstmordattentäter] Substantiv | kamikaze(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) w czasie II Wojny Światowej: żołnierz japoński przeprowadzający samobójczy atak na większego przeciwnika za pomocą silnego ładunku wybuchowego; samolot lub inny pojazd używany przez tego żołnierza; kamikaze(przenośnie, przenośnia) samobójca atakujący w analogiczny sposób jak kamikaze (1.1) |
| Suizid | Selbstmord | Selbsttötung Substantiv | samobójstwonoun |
| töten | ermorden | umbringen | totschlagen Verb | zabijaćverb |
