Tysk-Polsk ordbok »

matt betyder på polska

TyskaPolska
das Matt [des Matts; die Matts, —] Substantiv

mat(szachy, pojęcie szachowe) stan gry, w którym król jednej ze stron jest zaszachowany i nie ma żadnego pola, na które mógłby odejść;
noun

das matt [des Matts; die Matts, —] Adjektiv

matowyadjective
bez połysku

matowyadjective
bezdźwięczny, przytłumiony

matt werden | müde werden Verb

nużyćverb
odczuwać zmęczenie, ulegać stopniowemu wyczerpaniu

matt | müde Adjektiv

nieświeżyadjective
źle wyglądający

Mattatias Substantiv

Matatiasznoun
imię męskie

die Matte [der Matte(n); die Matten, —] Substantiv

mata(sport, sportowy) miękkie pokrycie podłogi używane podczas ćwiczeń i zawodów sportowych
noun

matanoun
plecionka z trzciny, słomy, trawy morskiej lub innych tworzyw, służący wieszania na ścianie, przykrywania podłóg, blatów, ładunków itp.

Matterhorn Substantiv

Matterhorn(geografia, geograficzny) szczyt w Alpach Zachodnich, na granicy Szwajcarii i Włoch;
noun

mattgrün | zartgrün Adjektiv

seledynowyadjective
mający jasnozielony kolor;

die Mattheit [der Mattheit; —] Substantiv

matnoun
przedmiot, powierzchnia bez połysku

der Matthias [des Matthias’; die Matthiasse] Substantiv

Maciejnoun
imię męskie;

Mt(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) Ewangelia według świętego Mateusza, Ewangelia Mateusza, Mateusz
noun

der Matthäus [des Matthäus, des MatthäiMatthäus’; —] Substantiv

Ewangelia Mateuszanoun

Matthäus | Matthias Substantiv

Mateusznoun
imię męskie;

mattieren [mattierte; hat mattiert] Verb

matowaćverb

ermatten | ermüden Verb

nużyćverb
wywoływać znudzenie lub wyczerpanie swoją jednostajnością

ersticktes Matt

mat Beniowskiego

Fußmatte | Fußabtreter Substantiv

wycieraczkanoun
mata leżąca przed wejściem do budynku lub na granicy pomieszczeń służąca do czyszczenia butów;

die Hängematte [der Hängematte; die Hängematten] Substantiv

hamaknoun
podłużny materiał zawieszany między dwoma drzewami lub słupami, służący za łóżko;

Isomatte | Isoliermatte Substantiv

karimata(turystyka, turystyczny) rodzaj lekkiej maty turystycznej wykonanej z pianki, stosowanej jako izolacja między podłożem a śpiworem;
noun

die Kasematte [der Kasematte; die Kasematten] Substantiv

kazamata(wojskowość, wojskowy) w fortyfikacji: budowla o murowanym sklepieniu, chroniącym przed ogniem artyleryjskim, używana jako stanowisko dział lub magazyn
noun