log betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| die Numerologie [der Numerologie; —] Substantiv | numerologianoun |
| die Odontologie [der Odontologie; —] Substantiv | odontologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (stomatologia, stomatologiczny) nauka badająca budowę, rozwój, fizjologię i patologię zębów |
| der Ökologe [des Ökologen; die Ökologen] Substantiv | ekolog(biologia, biologiczny) specjalista zajmujący się ekologią |
| Ökologie Substantiv | ekologia(biologia, biologiczny) nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody; |
| ökologisch Adjektiv | ekologiczny(biologia, biologiczny) związany z ekologią – nauką o strukturze i funkcjonowaniu przyrody |
| ökologisch Adverb | ekologicznieadverb |
| die ökologische Nische [der ökologische Nische; die ökologische Nischen] Phrase | nisza ekologicznaphrase |
| ökologischer Fußabdruck | |
| der Ökologismus Substantiv | ekologizm(socjologia, socjologiczny) ruch społeczny propagujący ochronę środowiska, odbudowę zniszczonego przez człowieka krajobrazu naturalnego oraz styl życia zgodny z naturą |
| Onkologe Substantiv | onkolog(medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób nowotworowych |
| die Onkologie [der Onkologie; die Onkologien] Substantiv | onkologia(medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się nowotworami onkologia(medycyna, medyczny) forma skrócona od oddział onkologiczny (kliniki, szpitala (i tym podobne, i temu podobne)) |
| Onkologin Substantiv | onkolog(medycyna, medyczny) lekarka specjalistka onkologii |
| onkologisch Adjektiv | onkologiczny(medycyna, medyczny) związany z onkologią, dotyczący onkologii |
| Önologe Substantiv | enolognoun |
| die Ontologie [der Ontologie; die Ontologien] Substantiv | ontologia(filozofia, filozoficzny) dziedzina wiedzy, która stara się odpowiadać na pytania o strukturę rzeczywistości i problematykę związaną z pojęciem bytu; ontologia(informatyka, informatyczny) formalna reprezentacja pewnej dziedziny wiedzy, na którą składa się zapis zbioru konceptów i relacji między nimi; |
| ontologisch Adjektiv | ontologiczny(przymiotnik) od ontologia |
| Oologie Substantiv | oologia(ornitologia, ornitologiczny) dział ornitologii zajmujący się jajami, w szczególności ptasimi – ich budową, ubarwieniem, wielkością, kształtem i zmiennością |
| die Ophthalmologie [der Ophthalmologie; —] Substantiv | oftalmologia(medycyna, medyczny) (zobacz) okulistyka |
| der Ornithologe [des Ornithologen; die Ornithologen] Substantiv | ornitolog(biologia, biologiczny) specjalista w zakresie ornitologii |
| Ornithologie | Vogelkunde Substantiv | ornitologia(zoologia, zoologiczny) dział zoologii, nauka o ptakach; |
| Ornithologin | Ornithologe Substantiv | ornitolog(biologia, biologiczny) specjalistka w dziedzinie ornitologii |
| ornithologisch Adjektiv | ornitologiczny(biologia, biologiczny) związany z ornitologią, dotyczący ornitologii |
| Otologie Substantiv | otologia(medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) specjalizacja zajmująca się fizjologią uszu i leczeniem ich chorób; |
| Otorhinolaryngologie | |
| Paläoanthropologe Substantiv | paleoantropolog(antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) badacz zajmujący się opisaniem ewolucji człowieka |
| Paläoanthropologie Substantiv | paleoantropologia(antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) nauka o ewolucji człowieka; |
| Paläobiologe | |
| Paläobiologie | |
| der Paläontologe [des Paläontologen; die Paläontologen] Substantiv | paleontolog(biologia, biologiczny) naukowiec zajmujący się badaniem organizmów kopalnych |
| die Paläontologie [der Paläontologie; —] Substantiv | paleontologia(biologia, biologiczny) nauka o organizmach kopalnych; |
| Paläontologin Substantiv | paleontolognoun |
| paläontologisch Adjektiv | paleontologiczny(biologia, biologiczny) związany z paleontologią, dotyczący paleontologii |
| Paläophytologie Substantiv | paleofitologia(botanika, botaniczny) (zobacz) paleobotanika |
| die Paläozoologie [der Paläozoologie; —] Substantiv | archeozoologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka pomocnicza archeologii, zajmująca się badaniem szczątków zwierząt odkrytych w czasie wykopalisk; paleozoologia(zoologia, zoologiczny) nauka o zwierzętach kopalnych; |
| Palynologie | |
| Papyrologie Substantiv | papirologianoun |
| das Parallelogramm [des Parallelogramms; die Parallelogramme] Substantiv | równoległobok(geometria) płaska, zamknięta figura geometryczna o dwóch parach równoległych boków; |
