konstant betyder på polska

Tyska	Polska
konstant [konstanter; am konstantesten] Adverb	trwaleadverb niezmiennie, permanentnie
die Konstante [der Konstante; die Konstanten] Substantiv	stałanoun symbol, któremu przyporządkowana jest pewna zdefiniowana wartość;
Konstantin Substantiv	Konstantynnoun imię męskie;
das Konstantinopel Substantiv	Konstantynopol(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) dawna nazwa Stambułu; noun
konstantinopolitanisch Substantiv	konstantynopolitańczyknoun mieszkaniec Konstantynopola
konstantinopolitanisch Adjektiv	konstantynopolitańskiadjective odnoszący się do Konstantynopola, związany z Konstantynopolem
die Gravitationskonstante [der Gravitationskonstante; —] Phrase	stała grawitacjiphrase stała grawitacyjnaphrase
jung Bewohnerin von Konstantinopel Substantiv	konstantynopolitańczykowianeczkanoun sztucznie utworzone słowo, mające być w zamierzeniu najdłuższym wyrazem polskim i oznaczające rzekomo: młoda mieszkanka miasta Konstantynopol ((współcześnie) Stambuł)

Sökhistorik