Tysk-Polsk ordbok »

kind betyder på polska

TyskaPolska
das Kind [des Kind(e)s; die Kinder] Substantiv

dziecięnoun

dzieckonoun
istota ludzka w okresie wzrostu i dojrzewania, umownie do 18 roku życia;

dzieckonoun
potomek niezależnie od wieku: syn lub córka w odniesieniu do swoich rodziców biologicznych lub przybranych;

latorośl(przenośnie, przenośnia) dziecko, młody potomek
noun

das Kindchen [des Kindchens; die Kindchen, die Kinderchen] Substantiv

dzidziuśnoun

dzieciaczeknoun

dziecinanoun

dziecinkanoun

der Nikolaustag [des Nikolaustag(e)s; die Nikolaustage] (Tag (6. Dezember), an dem die Kinder vom Nikolaus beschenkt werden) Substantiv

mikołajkinoun
zwyczaj obdarowywania się drobnymi prezentami 6 (w dzień Świętego Mikołaja, patrona dzieci i ubogich) lub 5 grudnia (w wigilię);

Kinderarzt | Kinderärztin Substantiv

pediatra(medycyna, medyczny) lekarz dziecięcy
noun

die Kinderei [der Kinderei; die Kindereien] Substantiv

dziecinada(potocznie, potoczny) sprawa niepoważna, błaha, prosta
noun

dziecinada(potocznie, potoczny) zachowanie niepoważne, dziecinny postępek
noun

der Kindergarten [des Kindergartens; die Kindergärten] Substantiv

przedszkole(edukacja, edukacyjny) dzienna placówka o charakterze opiekuńczo-wychowawczym, do której uczęszczają dzieci w wieku od trzech lat do chwili rozpoczęcia obowiązku szkolnego;
noun

das Kindergartenkind [des Kindergartenkind(e)s; die Kindergartenkinder] Substantiv

przedszkolaknoun
dziecko chodzące do przedszkola, będące w wieku przedszkolnym

Kindergartenkind von vier Jahren Substantiv

średniaknoun
przedszkolak z drugiej grupy wiekowej; starszy od malucha, a młodszy od starszaka

Kindergeburtstag

kinderbal

Kindergärtner Substantiv

przedszkolanka(potocznie, potoczny) nauczycielka przedszkola, wychowawczyni przedszkolna, wychowawczyni w przedszkolu
noun

das Kinderheim [des Kinderheim(e)s; die Kinderheime] Substantiv

bidul(potocznie, potoczny) dom dziecka
noun

Kinderheim | Waisenhaus Substantiv

sierociniec(przestarzałe, przestarzały) dom dla sierot
noun

die Kinderkrankheit [der Kinderkrankheit; die Kinderkrankheiten] Substantiv

choroba dziecięcanoun

die Kinderkrippe [der Kinderkrippe; die Kinderkrippen] Substantiv

żłobek(edukacja, edukacyjny) dzienna placówka opiekuńczo-wychowawcza, dla dzieci do trzeciego roku życia;
noun

kinderlos Adjektiv

bezdzietnyadjective
niemający dzieci, potomstwa

kinderlos Adverb

bezdzietnieadverb
w sposób właściwy bezdzietności, osobom bezdzietnym; bez potomstwa

die Kinderlosigkeit [der Kinderlosigkeit; —] Substantiv

bezdzietnośćnoun
nieposiadanie potomstwa;

Kindermund tut Wahrheit kund

prawda przemawia ustami dzieci

das Kindermädchen [des Kindermädchens; die Kindermädchen] Substantiv

nianianoun

niańkanoun

Kindermärchen

bajka dla dzieci

kinderreich [kinderreicher; am kinderreichsten] Adjektiv

wielodzietnyadjective
mający większą niż przeciętna liczbę dzieci

Kindersendung am Abend | Sandmännchen Substantiv

wieczorynka(potocznie, potoczny) program telewizyjny dla dzieci emitowany wieczorem;
noun

der Kindersitz [des Kindersitzes; die Kindersitze] Substantiv

fotelik dziecięynoun

fotelik rowerowynoun

fotelik samochodowynoun

das Kinderspiel [des Kinderspiel(e)s; die Kinderspiele] Substantiv

bryza(meteorologia, meteorologiczny) lekki wiatr wiejący między lądem a morzem;
noun

bułka z masłem(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) coś łatwego i prostego do wykonania
noun

wietrzyknoun
lekki wiatr

der Kinderwagen [des Kinderwagens; die Kinderwagen/Kinderwägen] Substantiv

lando(historia, historyczny, historycznie) rodzaj pojazdu konnego czterokołowego z siedzeniami dla pasażerów umieszczonymi naprzeciw siebie;
noun

wózek dziecinnynoun

wózek dziecięcynoun
ręcznie pchany pojazd do przewożenia małego dziecka;

das Kinderzimmer [des Kinderzimmers; die Kinderzimmer] Substantiv

pokój dziecinnynoun

12