Tysk-Polsk ordbok »
imperativ betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| Imperativ [imperativer; am imperativsten] Substantiv | tryb rozkazujący(gramatyka) jeden z trybów czasownika wyrażający rozkaz, życzenie, prośbę lub przyzwolenie; |
| imperativ [imperativer; am imperativsten] Adjektiv | nakazującyadjective rozkazującyadjective |
