harmonie betyder på polska

Tyska	Polska
die Harmonie [der Harmonie; die Harmonien] Substantiv	harmonia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element dzieła muzycznego; noun harmonianoun ład
das Harmonium [des Harmoniums; die Harmonien] Substantiv	fisharmonia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny z grupy instrumentów dętych klawiszowych; noun
harmonieren [harmonierte; hat harmoniert] Verb	harmonizowaćverb pozostawać w harmonii
die Disharmonie [der Disharmonie; die Disharmonien] Substantiv	dysharmonianoun brak harmonii zestawionych elementów
die Philharmonie [der Philharmonie; die Philharmonien] Substantiv	filharmonia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instytucja organizująca koncerty muzyki poważnej, posiadająca własny skład muzyków noun

Sökhistorik