hag betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| der Hag [des Hag(e)s; die Hage] Substantiv | Agnoun |
| Hagar Substantiv | Hagar(biblijny) postać biblijna, matka Izmaela; |
| die Hagebutte [der Hagebutte; die Hagebutten] Substantiv | dzika róża(botanika, botaniczny) ogólna nazwa wszystkich gatunków róż występujących dziko; owoc głogunoun róża psianoun szypszyna(botanika, botaniczny) (zobacz) róża dzika |
| Hagedorn Adjektiv | głogowyadjective |
| der Hagel [des Hagels; (Plural selten)die Hagel] Substantiv | grad(meteorologia, meteorologiczny) opad atmosferyczny w postaci kulek lodu; grad(przenośnie, przenośnia) wiele przedmiotów (także: słów, wyzwisk itp.) lecących w jakąś stronę |
| der Hagelschlag [des Hagelschlag(e)s; die Hagelschläge] Substantiv | gradobicie(meteorologia, meteorologiczny) intensywne opady gradu w postaci dużych bryłek lodu |
| hager [hagerer; am hagersten] Adjektiv | kościstyadjective pociągłyadjective wiotkiadjective zasuszonyadjective żylastyadjective |
| der Hagestolz [des Hagestolzes; die Hagestolze] Substantiv | stary kawalernoun |
| Haggai | |
| Haggai Substantiv | Aggeusz(biblijny) Księga Aggeusza; Aggeusznoun |
| Haggis Substantiv | haggis(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) szkocka potrawa z podrobów baranich, zaszytych w owczym żołądku |
| Hagia Sophia | |
| Hagia Sophia Substantiv | Hagia Sophia(architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) meczet (niegdyś świątynia chrześcijańska) w Stambule; |
| Hagiografie | |
| hagiografisch Adjektiv | hagiograficzny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) typowy dla piśmiennictwa kościelnego o żywotach świętych |
| die Hagiographie Substantiv | hagiografia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) dział piśmiennictwa religijnego obejmujący przekazy, podania i legendy dotyczących życia świętego; |
| Hagiologie Substantiv | hagiologia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) hagiografia, zbiór przekazów opisującego żywot świętego hagiologia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) naukowe badania nad żywotami świętych |
| Hagioskop Substantiv | hagioskop(architektura, architektoniczny) (kościelny) element budowli sakralnej w formie wąskiego otworu pozwalającego na oglądanie ołtarza tak, by widzieć najważniejszą część liturgii – podniesienie |
| Hagrose Substantiv | róża dzika(botanika, botaniczny) Rosa canina L., gatunek rośliny z rodziny różowatych; krzew dziko rosnący o złożonych, ostro ząbkowanych, zielonych liściach, kolczastych łodygach i pięciopłatkowych, różowych lub białawych kwiatach oraz wydłużonych, czerwonych owocach; |
| -phagie | |
| aasfressend | aasfressig | nekrophag Adjektiv | padlinożerny(zoologia, zoologiczny) żywiący się padliną |
| Aerophagie | |
| Aerophagie Substantiv | aerofagia(medycyna, medyczny) zaburzenie czynnościowe przewodu pokarmowego polegające na nadmiernym połykaniu powietrza podczas jedzenia; |
| unbehaglich [unbehaglicher; am unbehaglichsten] Adjektiv | niemiłyadjective |
| Anthropophagie Substantiv | antropofagia(książkowy) ludzki kanibalizm, ludożerstwo |
| Autophagozytose | |
| der Bakteriophage [des Bakteriophagen; die Bakteriophagen] Substantiv | bakteriofag(mikrobiologia, mikrobiologiczny) wirus atakujący bakterie; |
| die Behaglichkeit [der Behaglichkeit; —] Substantiv | swobodanoun |
