fugen betyder på polska

Tyska	Polska
Fugen [fugte; hat gefugt] Substantiv	fugowanie(rzeczownik odczasownikowy) od fugować noun
die Fuge [der Fuge; die Fugen] Substantiv	fuga(budownictwo) spoina w murze pomiędzy cegłami lub między płytkami ceramicznymi ułożonymi na ścianie lub podłodze noun fuga(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj formy muzycznej; noun
Fugenelement Substantiv	międzyrostek(językoznawstwo, językoznawczy) element słowotwórczy umieszczany między dwoma leksemami, np. morfem między dwoma rdzeniami; noun
ermächtigen \| bevollmächtigen \| befugen Verb	upoważniaćverb dawać komuś pełnomocnictwo do przeprowadzania czynności formalnych

Sökhistorik