flag betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| das Flag Substantiv | flaga(informatyka, informatyczny) specjalne, dodatkowe pole wyróżniające w rekordzie, pliku lub rejestrze |
| das Flageolett [des Flageoletts; die Flageoletts, die Flageolette] Substantiv | flażolet(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk wydobywany z instrumentu, np. przez delikatne przeciągnięcie smyczkiem; flażolet(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) niewielka piszczałka z ustnikiem dzióbkowym; flażoletka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rodzaj drobnej jasnozielonej fasoli |
| Flagge | Fahne Substantiv | flaganoun |
| die Auflage [der Auflage; die Auflagen] Substantiv | zobowiązanienoun |
| die Auflage [der Auflage; die Auflagen] Adjektiv | drukarskiadjective |
| Auflage | Auflagenhöhe Substantiv | nakładnoun |
| Auflagebock Substantiv | piedestałnoun |
| die Auflagefläche [der Auflagefläche; die Auflageflächen] Substantiv | spanienoun |
| auflagenstark Adjektiv | wysokonakładowy(drukarstwo, drukarski) wydawany w wysokim nakładzie |
| in flagranti Adverb | in flagrantiadverb |
| Matratzenauflage | |
| die Persiflage [der Persiflage; die Persiflagen] Substantiv | persyflaż(książkowy) złośliwość ukryta pod pozorem uprzejmości |
| Verpuffung | Deflagration Substantiv | deflagracja(chemia, chemiczny) szybkie spalanie materiału wybuchowego, jednak przebiegające stosunkowo łagodnie w stosunku do detonacji; |
