Tysk-Polsk ordbok »

feuer betyder på polska

TyskaPolska
das Feuer [des Feuers; die Feuer] Substantiv

blasknoun

ogieńnoun
płomienie i żar powstające podczas procesu gwałtownego utleniania;

Feuer- Adjektiv

ogniowyadjective
odnoszący się do ognia

Feuer | Herd Substantiv

ogniskonoun
ułożony, płonący stos drewna

der Feuerball [des Feuerball(e)s; die Feuerbälle] Phrase

kula ogniaphrase

Feuerberg

góra ognista

feuerbestatten

kremować

Feuerbestattung | Kremation Substantiv

kremacjanoun
forma pogrzebu obejmująca kremację (1.1)

feuerbeständig [feuerbeständiger; am feuerbeständigsten] Adjektiv

ogniotrwałyadjective

feuerfest [feuerfester; am feuerfestesten] Adjektiv

ognioodpornyadjective
niewrażliwy, niepodatny na działanie ognia

feuergefährlich Adjektiv

palnyadjective
przeznaczony do palenia lub spalania

der Feuerherd [des Feuerherd(e)s; die Feuerherde] Substantiv

piec kuchennynoun

zarzewienoun

Feuerkrücke | Krücke Substantiv

kruk(regionalizm, regionalny) (gwara, gwarowe) pogrzebacz
noun

der Feuerlöscher [des Feuerlöschers; die Feuerlöscher] Substantiv

gaśnica(technologia, technika, techniczny) przenośny przyrząd do gaszenia pożaru;
noun

Feuerlöschordnung Substantiv

pożarnictwonoun
działalność związana z zabezpieczaniem się przed pożarami

feuerrot [feuerröter; am feuerrötesten] Adjektiv

ognistoczerwonaadjective

ognistoczerwoneadjective

ognistoczerwonyadjective
koloru intensywnie czerwonego

der Feuersalamander [des Feuersalamanders; die Feuersalamander] Substantiv

salamandra plamista(herpetologia, herpetologiczny) Salamandra salamandra Linnaeus, jaszczurka o krępym ciele i czarnym ubarwieniu z żółtymi plamami, z wilgotną i błyszczącą skórą;
noun

die Feuersbrunst [der Feuersbrunst; die Feuersbrünste] Substantiv

pożoga(książkowy) wielki ogień szerzący się na znacznej przestrzeni, wielki pożar
noun

das Feuerschiff [des Feuerschiff(e)s; die Feuerschiffe] Substantiv

latarniowiec(marynarka) statek, na którym zainstalowano latarnię morską;
noun

der Feuerschutz [des Feuerschutzes; —] Substantiv

ochrona przeciwpożarowanoun

osłona ogniowanoun

Feuerschwamm Substantiv

hubkanoun
materiał łatwopalny uzyskiwany z hub, stosowany do rozniecania ognia za pomocą krzesiwa;

der Feuerstein [des Feuerstein(e)s; die Feuersteine] Substantiv

krzemień(geologia, geologiczny) krzemionkowa, skrytokrystaliczna skała osadowa;
noun

krzesiwonoun
dawne narzędzie do rozniecania ognia;

rogowiec(geologia, geologiczny) czarna, brunatna lub szara skała osadowa lub przeobrażona, składająca się głównie z krzemionki
noun

skałka(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) krzemień w dawnej broni palnej używany do krzesania ognia
noun

feuersteinartig Adjektiv

krzemiennyadjective
wykonany z krzemienia

die Feuerstelle [der Feuerstelle; die Feuerstellen] Substantiv

paleniskonoun

die Feuertaufe [der Feuertaufe; die Feuertaufen] Substantiv

chrzest bojowy(przenośnie, przenośnia) wystąpienie gdzieś pierwszy raz
noun

chrzest bojowynoun
pierwszy bój, pierwsza walka lub bitwa

anfeuern [feuerte an; hat angefeuert] Verb

kibicowaćverb
sympatyzować z kimś, popierać lub wspierać w wysiłku zwykle uczestników rozgrywek sportowych

Feuervogel Substantiv

Żar-Ptak(mitologia, mitologiczny) ptak (często paw) ognisty występujący w baśniach rosyjskich; utożsamiany z mitologicznym rarogiem
noun

die Feuerwache [der Feuerwache; die Feuerwachen] Substantiv

jednostka ratowniczo-gaśniczanoun
podstawowa, strażacka jednostka organizacyjna, posiadająca siły i środki umożliwiające samodzielne organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych i miejscowych zagrożeń

remizanoun
budynek straży pożarnej, magazyn sprzętu przeciwpożarowego;

Feuerwaffe | Schusswaffe Substantiv

broń palna(wojskowość, wojskowy) broń miotająca pociski energią gazów powstałych ze spalania ładunku miotającego;
noun

Feuerwanze Substantiv

kowal(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Pyrrhocoris apterus, pospolity pluskwiak o charakterystycznym czerwono-czarnym wzorze na odwłoku;
noun

die Feuerwehr [der Feuerwehr; die Feuerwehren] Substantiv

straż pożarnanoun
wyspecjalizowana formacja, zawodowa lub ochotnicza, zajmująca się zwalczaniem pożarów, klęsk żywiołowych oraz innych zagrożeń dla zdrowia ludzkiego, mienia lub środowiska;

12