feind betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| der Feind [des Feind(e)s; die Feinde] Substantiv | nieprzyjaciel(wojskowość, wojskowy) wroga armia, ogół wrogich wojsk nieprzyjacielnoun wrógnoun wrógnoun |
| der Feind [des Feind(e)s; die Feinde] Adjektiv | nieprzyjacielski(przestarzałe, przestarzały) dotyczący zachowań lub emocji pochodzących od osoby wrogo nastawionej nieprzyjacielskiadjective |
| das Feindbild [des Feindbild(e)s; die Feindbilder] Substantiv | obraz wroganoun |
| feindlich [feindlicher; am feindlichsten] Adjektiv | wrogiadjective |
| feindlich | feindselig Adjektiv | wrogiadjective |
| Feindschaft | Feindlichkeit Substantiv | wrogośćnoun |
| Böswilligkeit | Feindseligkeit Substantiv | złowrogośćnoun |
| der Frauenfeind [des Frauenfeind(e)s; die Frauenfeinde] Substantiv | mizogin(psychologia, psychologiczny) mężczyzna czujący wstręt do kobiet |
| friedensfeindlich Adjektiv | antypokojowyadjective |
| islamfeindlich Adjektiv | islamofobicznyadjective |
| kirchenfeindlich Adjektiv | antykościelnyadjective |
| menschenfeindlich | misanthropisch Adjektiv | mizantropijnyadjective |
| regierungsfeindlich Adjektiv | antyrządowy(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) skierowany przeciwko rządowi |
| regimefeindlich Adjektiv | antyreżimowyadjective |
| der Staatsfeind [des Staatsfeind(e)s; die Staatsfeinde] Substantiv | wróg publicznynoun |
| unfreundlich | feindlich | feindselig | antagonistisch Adjektiv | nieprzyjaznyadjective |
| volksfeindlich Adjektiv | antyludowyadjective |
| Xenophobie | Fremdenfeindlichkeit Substantiv | ksenofobia(psychologia, psychologiczny) niechęć, wrogość, lęk wobec obcokrajowców i wszystkiego, co obce, zagraniczne, cudzoziemskie; |
