Tysk-Polsk ordbok »

erst betyder på polska

TyskaPolska
sich gegenüberstellen Verb

zderzaćverb
być stawianym obok siebie dla porównania

sich verstecken Verb

skrywaćverb
stawać się zasłoniętym przez coś

sich verstellen Verb

konspirowaćverb
ukrywać swoje zamiary lub tożsamość; otaczać się tajemnicą

maskować(psychologia, psychologiczny) ukrywać swoje prawdziwe uczucia, usposobienie, zamiary, itp.
verb

sicherstellen Verb

zapewniaćverb
powodować, że coś będzie się stawać lub sprawiać, że ktoś będzie coś uzyskiwał

sozialisieren | verstaatlichen Verb

socjalizować(ekonomia, ekonomiczny) zmieniać własność środków produkcji z prywatnej na społeczną
verb

Springerstiefel Substantiv

glan(środowiskowy) (młodzieżowy) wysoki sznurowany but na grubej podeszwie, wzorowany na obuwiu wojskowym, noszony przez subkultury młodzieżowe
noun

Stachelbeerstrauch | Stachelbeere Substantiv

agrest(botanika, botaniczny) Ribes uva-crispa, krzew owocowy z gatunku porzeczka agrest, wydający kwaskowate, zielonkawe owoce typu jagody;
noun

steigern | verstärken Verb

wzmagaćverb
czynić mocniejszym, większym

Steigerung | Verstärkung Substantiv

nasilenie(rzeczownik odczasownikowy) od nasilić, intensyfikacja, wzrost
noun

Stickstoffwasserstoffsäure

kwas azotowodorowy

stopfen | verstopfen | zustopfen Verb

utykaćverb
wypełniać czymś szpary, aby coś nie przedostało się przez nie

Storch | Adebar | Gevatter Langbein | Klapperstorch | Langbein | Meister Adebar Substantiv

bocian(potocznie, potoczny) (ornitologia, ornitologiczny) bocian biały
noun

streuen | zerstreuen Verb

rozrzucaćverb
rzucać niedbale lub chaotycznie rzeczami

übereinstimmen | einverstanden sein Verb

zgadzaćverb
być zgodnym z czymś, mieć podobną opinię

überleben | überstehen Verb

ocalećverb
uniknąć unicestwienia; nie przepaść; nie zginąć

überstehen [überstand; hat/ist überstanden] (Akkusativ) Verb

przebyćverb

znieśćverb

überstechen [stach über; hat übergestochen] Substantiv

przebitka(termin karciany) pobicie karty już wcześniej pobitej
noun

überstimmen [überstimmte; hat überstimmt] Verb

odrzucić w głosowaniuverb

przegłosowaćverb

überstrahlen [überstrahlte; hat überstrahlt] Verb

opromieniaćverb

die Überstunde [der Überstunde; die Überstunden] Substantiv

nadgodzina(urzędowy) godzina nadliczbowa, spędzona w pracy poza obowiązującym wymiarem
noun

untergeben | unterstellt | untertan Adjektiv

podwładnyadjective
podlegający komuś, pozostający pod czyjąś władzą

die Unterstellung [der Unterstellung; die Unterstellungen] Substantiv

imputacja(matematyka, matematyczny) uzupełnienie brakujących danych przez wartości sztucznie skonstruowane, np. przez średnią danej zmiennej, w celu zastosowania metod statystycznych wymagających pełnych danych;
noun

insynuacjanoun
osąd, opinia, wypowiedź przypisująca komuś niegodziwe lub nieprawdziwe zamiary, czyny lub myśli, często nie wprost, a z użyciem aluzji

unterstreichen [unterstrich; hat unterstrichen] Verb

podkreślać(przenośnie, przenośnia) kłaść w wypowiedzi nacisk na pewien fakt
verb

podkreślaćverb
zaznaczać tekst, rysując pod nim kreskę

unterstützen [unterstützte; hat unterstützt] Verb

popieraćverb
udzielić komuś swojego poparcia, pomagać komuś w działaniu, osiąganiu czegoś

wesprzećverb
dać komuś wsparcie, pomoc, opiekę

wspieraćverb
dawać komuś wsparcie, pomoc, opiekę

wspieraćverb
opierać o coś/na czymś

wspomagaćverb
pomagać, wspierać materialnie; udzielać pomocy materialnej osobie, instytucji

unverständig Adjektiv

nierozumnyadjective

Urbanisation | Verstädterung Substantiv

urbanizacjanoun
wzrost liczby ośrodków miejskich na jakimś obszarze, ich powiększenie i rozwój wiążący się z koncentracją, napływem ludności, wzrostem ich roli i znaczenia dla danego regionu;

vergehen | ablaufen | verstreichen Verb

upływaćverb
trwając, zmierzać do swojego końca

vergehen | verstreichen Verb

zbiegać(podniośle) ulegać przemijaniu
verb

verletzen | verstümmeln Verb

kaleczyćverb
uszkadzać ciało, zwykle czymś ostrym

verschlissen | verwittern | zerstören Adjektiv

zniszczonyadjective
zużyty, uszkodzony

versperren | verstellen Verb

zastawiaćverb
uniemożliwiać dostęp do czegoś poprzez stawianie siebie lub czegoś

5678