Tysk-Polsk ordbok »

ernte betyder på polska

TyskaPolska
die Ernte [der Ernte; die Ernten] Substantiv

urodzaj(potocznie, potoczny) obfitość, duża ilość czegoś
noun

urodzajnoun
fakt, że coś się dobrze rodzi; (także, też) rezultat zasiewu i uprawy

zbiór(rolnictwo, rolniczy) (ogrodnictwo, ogrodniczy) czynność zbierania plonów
noun

zbiór(rolnictwo, rolniczy) (ogrodnictwo, ogrodniczy) zwykle w lm plon
noun

żniwa(rolnictwo, rolniczy) koszenie i zbiórka zboża i niektórych innych roślin uprawnych;
noun

żniwo(przestarzałe, przestarzały) zboże zżęte i zebrane z pola
noun

Ernte | Ertrag Substantiv

plon(przenośnie, przenośnia) konsekwencja, wynik, zysk, który jest wynikiem jakiegoś działania
noun

plonnoun
zysk z roślin uprawnych: ziaren, warzyw, owoców

das Erntedankfest [des Erntedankfest(e)s; die Erntedankfeste] Substantiv

dożynki(etnografia, etnograficzny) (rolnictwo, rolniczy) doroczny festyn organizowany administracyjnie z okazji zakończenia żniw;
noun

der Erntemonat [des Erntemonat(e)s; die Erntemonate] Substantiv

messidornoun
nazwa dziesiątego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym;

entfernt [entfernter; am entferntesten] Adjektiv

odległyadjective
znajdujący się daleko

Eltern | Elternteil Substantiv

rodzicnoun
pierwszy biologiczny przodek danej osoby, ojciec lub matka

der das Elternteil [des Elternteil(e)s; die Elternteile] Substantiv

rodziciel(dawniej, dawny) obecnie (podniośle) lub (żartobliwie) ten który zrodził lub rodzi
noun

entfernen [entfernte; hat entfernt] Verb

oddalaćverb
zwiększać odległość pomiędzy danymi jednostkami

entkernen [entkernte; hat entkernt] Verb

drylować(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pozbawiać owoce pestek
verb

erlernen [erlernte; hat erlernt] Verb

nauczyć się czegośverb

die Heuernte [der Heuernte; die Heuernten] Substantiv

sianokosy(rolnictwo, rolniczy) koszenie łąki i suszenie traw w celu uzyskania siana;
noun

Kaffee-Ernte

zbiór kawy

auskernen [kernte aus; hat ausgekernt] Verb

drylowaćverb

rozgęszczaćverb

Kombine | Erntemaschine | Vollerntemaschine Substantiv

kombajn(rolnictwo, rolniczy) wieloczynnościowa maszyna rolnicza do zmechanizowanego zbierania plonów
noun

lernen [lernte; hat gelernt Akkusativ] Verb

uczyćverb
zdobywać pewną wiedzę lub umiejętności

Lernen [lernte; hat gelernt Akkusativ] Substantiv

naukanoun
proces uczenia (siebie lub kogoś)

kennenlernen [lernte kennen; hat kennengelernt] (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: kennen lernen) Verb

poznaćverb
zdobyć wiedzę o czymś zwłaszcza poprzez bezpośrednie doświadczenie

Weinlese | Weinernte Substantiv

winobranienoun
zbiór owoców winorośli

wer Wind sät, wird Sturm ernten

kto sieje wiatr, ten zbiera burzękto wywołuje zamęt, niezgodę, może sam paść ofiarą swoich poczynań

kto wiatr sieje, zbiera burzę