Tysk-Polsk ordbok »
dissonanz betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| die Dissonanz [der Dissonanz; die Dissonanzen] Substantiv | dysonans(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięki zagrane razem lub po sobie, lecz nie dające wrażenia harmonijnego współbrzmienia dysonans(przenośnie, przenośnia) brak zgodności, rozbieżność |
| kognitive Dissonanz |
