brand betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| der Brand [des Brand(e)s; die Brände] Substantiv | gangrena(przenośnie, przenośnia) upadek moralny, zepsucie zgorzelnoun |
| Brand | Feuer Substantiv | pożarnoun |
| das Brandeisen Substantiv | żegadłonoun |
| Brandenburg [Brandenburg(s); —] (deutsches Bundesland) Substantiv | Brandenburgia(geografia, geograficzny) (administracja) kraj związkowy w północno-wschodniej części Republiki Federalnej Niemiec ze stolicą w Poczdamie; Brenna(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) prasłowiańska twierdza nad Hawelą w Brandenburgii; |
| Brandenburg | Brandenburg an der Havel Substantiv | Brandenburg(geografia, geograficzny) (skrót, skrótowiec, skrótowo) Brandenburg an der Havel, miasto w Niemczech w kraju związkowym Brandenburgia, położone nad rzeką Hawelą; |
| Brandenburger Adjektiv | brandenburskiadjective |
| brandenburgisch | Brandenburger Adjektiv | brandenburskiadjective |
| Brandgans Substantiv | ohar(ornitologia, ornitologiczny) Tadorna tadorna, wędrowny, eurazjatycki ptak wodny; |
| brandmarken [brandmarkte; hat gebrandmarkt] Verb | smagaćverb |
| brandmarken [brandmarkte; hat gebrandmarkt] Phrase | stygmatyzowaćphrase |
| der Brandmeister [des Brandmeisters; die Brandmeister] Substantiv | komendantnoun |
| brandneu Adjektiv | prosto spod igłyadjective |
| das Brandopfer [des Brandopfers; die Brandopfer] Phrase | całopaleniephrase |
| Brandopfer- | Feueropfer- Adjektiv | całopalny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przeznaczony do całopalenia |
| Brandrodung | |
| der Brandstifter [des Brandstifters; die Brandstifter] Substantiv | podpalacznoun |
| die Brandstiftung [der Brandstiftung; die Brandstiftungen] Substantiv | podpalenienoun |
| Brandstätte | Loderasche Substantiv | perzyna(dawniej, dawny) coś właśnie niszczone albo już zniszczone przez pożar |
| die Brandung [der Brandung; die Brandungen] Substantiv | kipielnoun |
| die Brandwunde [der Brandwunde; die Brandwunden] Phrase | oparzelinaphrase |
| Brandwunde | Verbrennung Substantiv | poparzenie(medycyna, medyczny) obrażenie skóry wskutek działania wysokiej tempteratury lub substancji żrącej |
| der Brandy [des Brandys; die Brandys] Substantiv | brandy(spożywczy) napój alkoholowy powstały poprzez destylację wina; |
| der Abbrand [des Abbrand(e)s; die Abbrände] Substantiv | zgar(metaloznawstwo, metalurgia) strata metalu w czasie procesów metalurgicznych, głównie wytapiania |
| Dachstuhlbrand | |
| Dirndlbrand Substantiv | dereniówka(spożywczy) nalewka z derenia |
| der Frostbrand Substantiv | śreżoga(przestarzałe, przestarzały) (botanika, botaniczny) zgorzel mrozowa, zważenie się liści lub kwiatów na skutek zimna |
| Milzbrand | Anthrax Substantiv | wąglik(medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) ostra bakteryjna choroba zakaźna, zwłaszcza bydła, owiec i koni; |
| Reichstagsbrand | |
| der Sonnenbrand [des Sonnenbrand(e)s; die Sonnenbrände] Substantiv | |
| der Waldbrand [des Waldbrand(e)s; die Waldbrände] Substantiv | pożar lasunoun |
| der Weinbrand [des Weinbrand(e)s; die Weinbrände] Substantiv | winiak(spożywczy) wódka destylowana z wina, głównie gronowego; |
| Willebrand-Jürgens-Syndrom Substantiv | choroba von Willebranda(medycyna, medyczny) choroba charakteryzująca się skłonnością do krwawień samoistnych lub po urazach; |
