bogen betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| der Bogen [des Bogens; die Bogen, die Bögen] Verb | chylićverb |
| der Bogen [des Bogens; die Bogen, die Bögen] Substantiv | smyczek(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element instrumentu smyczkowego w kształcie różdżki lub łuku, który służy do ręcznego wzbudzania wibracji strun; łuk(architektura, architektoniczny) element budowli w kształcie łuku (1.1); łuk(sport, sportowy) wygięta broń miotająca strzały przez napięcie liny łączącej jej oba końce i nadanie tak strzale energii; łuknoun |
| Bogen | Arkus Substantiv | łuk(matematyka, matematyczny) różniczkowalny odcinek krzywej |
| Bogen | Kreisbogen Substantiv | łuk(fizyka, fizyczny) widoczny przepływ prądu elektrycznego między dwoma elektrodami; |
| bogenförmig Adjektiv | łukowatyadjective |
| das Bogenschießen [des Bogenschießens; die Bogenschießen] Substantiv | łucznictwo(sport, sportowy) dyscyplina sportowa, w której strzela się z łuku do tarczy |
| der Bogenschütze [des Bogenschützen; die Bogenschützen] Substantiv | łucznik(wojskowość, wojskowy) żołnierz, myśliwy posługujący się łukiem; |
| die Bogenschützin [der Bogenschützin; die Bogenschützinnen] Substantiv | łuczniczkanoun |
| abbiegen [bog ab; hat abgebogen] Verb | rozmyślaćverb skręcaćverb |
| der Aortenbogen [des Aortenbogens; die Aortenbogen|Aortenbögen] Substantiv | łuk aorty(anatomia, anatomiczny) (medycyna, medyczny) odcinek aorty łączący jej część wstępującą z zstępującą |
| Arkade | Bogen Adjektiv | arkadowyadjective |
| den Bogen überspannen Verb | przeciągać strunęverb |
| der Ellbogen [des Ellbogens; die Ellbogen] Adjektiv | łokciowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący łokcia |
| Ellbogen | Ellenbogen Substantiv | łokieć(anatomia, anatomiczny) staw łączący ramię z przedramieniem |
| das Ellbogengelenk [des Ellbogengelenk(e)s; die Ellbogengelenke] Substantiv | staw łokciowy(anatomia, anatomiczny) staw łączący ramię z przedramieniem; |
| der Fragebogen [des Fragebogens; die Fragebogen, die Fragebögen] Substantiv | kwestionariusznoun |
| gebogen Adjektiv | wygiętyadjective |
| Iris | Regenbogenhaut Substantiv | tęczówka(anatomia, anatomiczny) element budowy oka, nieprzezroczysta tarczka stanowiąca przednią część błony naczyniówkowej, w centrum zawierająca źrenicę; |
| Lichtbogenofen | |
| der Regenbogen [des Regenbogens; die Regenbogen/Regenbögen] Substantiv | tęcza(meteorologia, meteorologiczny) zjawisko optyczne pod postacią kolorowego łuku z rozszczepionego światła; |
| Regenbogenbrücke Substantiv | tęczowy mostnoun |
| regenbogenfarbig Adjektiv | tęczowyadjective tęczowyadjective |
| Regenbogenforelle | |
| Springbogen Substantiv | smyczek skaczący(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonywanie oddzielnie każdej nuty lekko podskakującym smyczkiem |
