Tyska | Polska |
---|---|
besessen Substantiv | opętany(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba, której ciałem zawładnął zły duch |
besitzen [besaß; hat besessen] (Akkusativ) Verb | posiadać(książkowy) o człowieku: być właścicielem czegoś o dużej wartości |
Besessener | Freak Substantiv | maniak(potocznie, potoczny) człowiek ogarnięty jakąś obsesją, nadmiernie zaangażowany |
die Besessenheit [der Besessenheit; —] Substantiv | obsesja(książkowy) myśl, idea, przekonanie itp. uporczywie kogoś prześladujące, niemożność uwolnienia się od takich myśli lub od wykonywania powtarzających się czynności opętanie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) stan bycia owładniętym przez demona; |
sexbesessen | |
wie besessen Adverb | z uporem maniaka(związek frazeologiczny) nie bacząc na okoliczności czy przeszkody |