Tysk-Polsk ordbok »

bern betyder på polska

TyskaPolska
Bern [Bern(s); —] (Hauptstadt der Schweiz und Berns) Substantiv

Berno(geografia, geograficzny) kanton w Szwajcarii;
noun

Berno(geografia, geograficzny) stolica Szwajcarii;
noun

Bernadette Substantiv

Bernadeta(oficjalnie) (urzędowy) imię żeńskie;
noun

der Berner [des Berners; die Berner] Substantiv

berneńczyknoun
mieszkaniec Berna

Berneńczyknoun
mieszkaniec kantonu Berno

Berner Alpen Substantiv

Alpy Berneńskie(geografia, geograficzny) pasmo górskie, część Alp Zachodnich w Szwajcarii;
noun

Bernerin Substantiv

bernenkanoun
mieszkanka Berna

Bernenkanoun
mieszkanka kantonu Berno

Bernhard Substantiv

Bernardnoun
imię męskie;

der Bernhardiner [des Bernhardiners; die Bernhardiner] animal name

bernardanimal name

bernardynanimal name

bernisch | Berner Adjektiv

berneńskiadjective
odnoszący się do miasta Berno

Bernoulli-Verteilung Substantiv

rozkład Bernoulliego(statystyka, statystyczny) rozkład zero-jedynkowy
noun

Bernstadt Substantiv

Bierutów(geografia, geograficzny) miasto w województwie dolnośląskim;
noun

der Bernstein [des Bernstein(e)s; —] Substantiv

bursztyn(mineralogia, mineralogiczny) kamień półszlachetny, kopalna żywica drzew;
noun

jantarnoun

Pełczyce(geografia, geograficzny) miasto w województwie zachodniopomorskim;
noun

Bernstein- Adjektiv

bursztynowy(jubilerstwo, jubilerski) (mineralogia, mineralogiczny) dotyczący bursztynu, związany z bursztynem, wykonany z bursztynu, zawierający domieszkę bursztynu
adjective

bernsteinen Adjektiv

bursztynowyadjective
mający kolor złocistożółty, taki jak kolor bursztynu lub przypominający kolor bursztynu

bernsteinfarben Adjektiv

bursztynowyadjective

Bernsteinzimmer

Bursztynowa komnata

albern [alberner; am albernsten] Verb

przekomarzać sięverb
spierać się z kimś, najczęściej żartobliwie

albern [alberner; am albernsten] Adverb

dziecinnieadverb
w sposób charakterystyczny dla dziecka

idiotycznieadverb
w sposób idiotyczny

bezaubernd [bezaubernder; am bezauberndsten] Adjektiv

czarującyadjective
uroczy, pełen wdzięku, urzekający, ujmujący

übernatürlich [übernatürlicher; am übernatürlichsten] Adjektiv

nadnaturalnyadjective
który wykracza ponad to, co jest naturalne

Antritt | Besteigung | Übernahme Substantiv

objęcienoun
przyjęcie wysokiego stanowiska, funkcji, tronu

Bad Obernigk Substantiv

Oborniki Śląskie(geografia, geograficzny) miasto w Polsce;
noun

bezaubern [bezauberte; hat bezaubert] Verb

oczarowywaćverb
wywoływać u kogo uczucie fascynacji, urzeczenia

bezaubern | entzücken Verb

czarowaćverb
wprowadzać w podziw

bezaubernd | entzückend Adjektiv

zachwycającyadjective
wywołujący zachwyt

die Bibernelle [der Bibernelle; die Bibernellen] Substantiv

biedrzeniecnoun

Cabernet

cabernet

Cybernaut Substantiv

cybernautanoun
futurystyczny podróżnik po cyberprzestrzeni

dumm | töricht | albern Adjektiv

głupiadjective
niemądry, ograniczony intelektualnie

durchstöbern [durchstöberte; hat durchstöbert] Verb

żerować(biologia, biologiczny) zdobywać i spożywać pokarm
verb

erobern [eroberte; hat erobert] Verb

podbijaćverb

zdobyćverb
aspekt dokonany od: zdobywać

faseln | labern | schwafeln | schwatzen | plappern | quasseln Verb

chlapać jęzorem(potocznie, potoczny) mówić coś bez sensu / niepotrzebnie / niedorzecznie, bez zastanowienia o ewentualne skutki
verb

faszinierend | bezaubernd | einnehmend | fesselnd | gewinnend | hochinteressant Adjektiv

fascynującyadjective
wzbudzający fascynację; dający nieodpartą chęć poznania; bardzo przyciągający uwagę

12