bürgen betyder på polska

Tyska	Polska
bürgen [bürgte; hat gebürgt] Verb	poręczaćverb brać na siebie odpowiedzialność za kogoś lub za coś poręczaćverb dawać urzędowe potwierdzenie czyjejś wypłacalności
der Bürge [des Bürgen; die Bürgen] Substantiv	poręczyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ktoś, kto poręcza czyjeś wierzytelności noun
bürgen \| girieren Verb	żyrować(handel, handlowy) poręczać spłatę sumy wekslowej za osobę pożyczającą pieniądze verb
Siebenbürgen [Siebenbürgen(s); —] Substantiv	Siedmiogród(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina w środkowej Rumunii; noun

Sökhistorik