aufruhr betyder på polska

Tyska	Polska
der Aufruhr [des Aufruhrs; die Aufruhre] Substantiv	rokosz(historia, historyczny, historycznie) zbrojne wystąpienie szlachty w dawnej Polsce przeciw królowi pod hasłem obrony zagrożonych swobód; noun rozgwar(książkowy) hałas spowodowany głośnymi rozmowami noun wrzawanoun hałas, gwar różnych zmieszanych głosów lub dźwięków wrzenienoun oznaki niezadowolenia lub buntu zamieszkinoun demonstracje, uliczne manifestacje i starcia wyrażające bunt przeciwko władzy;
Aufruhr \| Unruhe Substantiv	rozruchynoun burzliwe manifestacje i starcia uliczne
Meuterei \| Aufruhr Substantiv	buntnoun wystąpienie przeciwko władzy lub autorytetowi np. państwa, innych ludzi

Tyska

Polska

der Aufruhr [des Aufruhrs; die Aufruhre] Substantiv

rokosz(historia, historyczny, historycznie) zbrojne wystąpienie szlachty w dawnej Polsce przeciw królowi pod hasłem obrony zagrożonych swobód;
noun

rozgwar(książkowy) hałas spowodowany głośnymi rozmowami
noun

wrzawanoun
hałas, gwar różnych zmieszanych głosów lub dźwięków

wrzenienoun
oznaki niezadowolenia lub buntu

zamieszkinoun
demonstracje, uliczne manifestacje i starcia wyrażające bunt przeciwko władzy;

Aufruhr | Unruhe Substantiv

rozruchynoun
burzliwe manifestacje i starcia uliczne

Meuterei | Aufruhr Substantiv

buntnoun
wystąpienie przeciwko władzy lub autorytetowi np. państwa, innych ludzi