Tysk-Polsk ordbok »

as betyder på polska

TyskaPolska
Asiatischer Schwarzbär Substantiv

niedźwiedź himalajski(zoologia, zoologiczny) Ursus thibetanus Cuvier, duży azjatycki ssak drapieżny z rodziny niedźwiedziowatych;
noun

Asien [Asien(s); —] Substantiv

Azja(geografia, geograficzny) największy kontynent na Ziemi;
noun

askalonische Zwiebel Substantiv

szalotka(botanika, botaniczny) Allium ascalonicum L., gatunek byliny z rodziny czosnkowatych;
noun

Askari

askari

Askariasis

askarydoza

glistnica

Askaris

askaryda

glista

die Askese [der Askese] Substantiv

ascetyzmnoun
filozofia i praktyki ascetów

asceza(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) postawa polegająca na wyrzeczeniu się radości życia w celu uzyskania zbawienia w niebie lub oświecenia duchowego
noun

der Asket [des Asketen; die Asketen] Substantiv

ascetanoun
człowiek uprawiający ascezę

die Asketin [der Asketin; die Asketinnen] Substantiv

ascetkanoun

asketisch [asketischer; am asketischsten] Adjektiv

ascetycznyadjective
właściwy ascezie, umartwianiu się, pełen wyrzeczeń

Asklepiadeus

wiersz asklepiadejski

Asklepieion Substantiv

asklepiejon(historia, historyczny, historycznie) (mitologia, mitologiczny) starożytna świątynia grecka poświęcona Asklepiosowi, czasem połączona ze szpitalem lub szkołą medyczną;
noun

Asklepios Substantiv

Asklepios(mitologia grecka) bóg sztuki lekarskiej przedstawiany jako dojrzały, brodaty mężczyzna w długiej szacie, trzymający w ręce laskę owiniętą wężem, utożsamiany z rzymskim Eskulapem; syn Apollina i Koronis, córki Flegiasa; ojciec Higiei, Panacei, Iaso, Ajgle, Akeso, Podalejriosa i Machaona;
noun

Äskulapnatter

wąż Eskulapa

Asmara Substantiv

Asmara(geografia, geograficzny) stolica Erytrei;
noun

asomatisch Adjektiv

asomatyczny(książkowy) bezcielesny
adjective

der Äsop [des Äsop(s); —] Substantiv

Ezop(historia, historyczny, historycznie) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) grecki bajkopisarz urodzony w VI w. p.n.e., pochodzący z miasta Mistra w Azji Mniejszej;
noun

Asowsches Meer Substantiv

Morze Azowskie(geografia, geograficzny) część Morza Czarnego znajdująca się u wybrzeży Ukrainy oraz Rosji;
noun

asozial | antisozial Adjektiv

aspołecznyadjective
obojętny dla spraw społecznych, który wyłącza się z życia społecznego

ASP

APŚ= (weterynaria, weterynaryjny) afrykański pomór świń

ASF= (weterynaria, weterynaryjny) APŚ, afrykański pomór świń

das Asparagin [des Asparagins; —] Substantiv

asparaginanoun

das Aspartam [des Aspartams; die Aspartame] Substantiv

aspartam(chemia, chemiczny) (spożywczy) syntetyczny, niskokaloryczny środek słodzący
noun

der Aspekt [des Aspekt(e)s; die Aspekte] Substantiv

aspekt(gramatyka) cecha czasownika określająca jego dokonanie lub niedokonanie;
noun

Aspekt | Anblick | Seite Substantiv

aspektnoun
punkt widzenia, kontekst, w którym dana kwestia jest rozpatrywana

Asperger-Syndrom Substantiv

zespół Aspergera(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) łagodne zaburzenie rozwoju ze spektrum autyzmu, którego głównym objawem jest trudność w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji międzyludzkich;
noun

die Aspermie Substantiv

aspermia(medycyna, medyczny) brak spermy albo plemników w spermie;
noun

der Asphalt [des Asphalt(e)s; die Asphalte] Substantiv

asfalt(technologia, technika, techniczny) półpłynny lub stały materiał pochodzenia naturalnego;
noun

der Asphalt [des Asphalt(e)s; die Asphalte] Adjektiv

asfaltowyadjective
wykonany z asfaltu

asphaltieren [asphaltierte; hat asphaltiert] Verb

asfaltowaćverb
pokrywać powierzchnię asfaltem

asphärisch Adjektiv

asferycznyadjective
niebędący odcinkiem sfery

Asphyxie

asfiksja

Asphyxie Substantiv

zamartwica(medycyna, medyczny) stan znacznego niedotlenienia organizmu prowadzący do utraty świadomości lub śmierci;
noun

der das Aspik [des Aspiks; die Aspike] Substantiv

auszpik(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) galareta z żelatyny lub z wywaru z głów ryb lub nóżek wieprzowych lub cielęcych
noun

auszpik(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z mięsa lub ryby w galarecie; (zobacz) też auszpik w Encyklopedii staropolskiej
noun

die Aspiration [der Aspiration; die Aspirationen] Substantiv

aspiracjanoun

przydechnoun

1234