Tysk-Norsk ordbok »

kennen betyr norsk

TyskNorsk
kennen [kannte; hat gekannt] Verb

kjenneverb

kennen lernen

bli kjent med

lære å kjenne

aberkennen [erkannte ab; hat aberkannt] Verb
v

fradømmeverb

fraskriveverb

anerkennen [anerkannte/erkannte an; hat anerkannt] Verb
v

anerkjenneverb

godtaverb

vedkjenne segverb

anerkennend Adjektiv
adj

anerkjennendeadjective

bekennen [bekannte; hat bekannt] Verb
v

bekjenneverb

erkennen [erkannte; hat erkannt] Verb
v

bli varverb

dra kjensel påverb

erkjenneverb

kjenneverb

kjenne påverb

tilkjennegiverb

etwas wie seine eigene Westentasche kennen

kjenne noe som sin egen bukselomme

jemanden an etwas erkennen

kjenne en på noe

sich auskennen

være kjent

sich kennen

være kjent

wiedererkennen [erkannte wieder; hat wiedererkannt] Verb

gjenkjenneverb

kjenne igjenverb

zuerkennen [erkannte zu; hat zuerkannt] Verb
v

tilkjenneverb