Tysk-Norsk ordbok »

hügel betyr norsk

TyskNorsk
der Hügel [des Hügels; die Hügel] Substantiv
m

bakkenoun

haugnoun

kollenoun

vollnoun

åsnoun

das Hügelchen Substantiv
n

tuenoun

das Hügelgrab [des Hügelgrabes, des Hügelgrabs; die Hügelgräber] Substantiv
n

gravhaugnoun

hügelig [hügeliger; am hügeligsten] adj

bakketadjective

bakketeadjective

kupertadjective

die Hügellandschaft [der Hügellandschaft; die Hügellandschaften] Substantiv
f

heinoun

Grashügelchen

gresstue