Tysk-Holländsk ordbok »
wider betyder på holländska
| Tyska | Holländska |
|---|---|
| wider | jegensbijwoord meto tegenaanbijwoord tegenoverbijwoord |
| widerhaarig | balsturigbijvoeglijk naamwoord |
| der Widerhall [des Widerhall(e)s; die Widerhalle] Substantiv | echom |
| die Widerlegung [der Widerlegung; die Widerlegungen] Substantiv | ontzenuwingsubstantief tegenbewijssubstantief weerleggingsubstantief |
| widerlich [widerlicher; am widerlichsten] Adjektiv | onaangenaambijvoeglijk naamwoord onplezierigbijvoeglijk naamwoord |
| widernatürlich [widernatürlicher; am widernatürlichsten] | tegennatuurlijkbijvoeglijk naamwoord |
| der Widerpart [des Widerparts, des Widerpartes; die Widerparte] Substantiv | tegenstander [tegenstanders]m |
| die Widerrede [der Widerrede; die Widerreden] Substantiv | tegenspraaksubstantief tegenwerpingsubstantief |
| widerrufen [widerrief; hat widerrufen] Verb | |
| der Widersacher [des Widersachers; die Widersacher] Substantiv | tegenstander [tegenstanders]m |
| der Widerschein [des Widerscheins|Widerscheines; die Widerscheine] Substantiv | |
| widersinnig [widersinniger; am widersinnigsten] Adjektiv | absurdbijvoeglijk naamwoord dwaasbijvoeglijk naamwoord ongerijmdbijvoeglijk naamwoord onzinnigbijvoeglijk naamwoord zinledigbijvoeglijk naamwoord zinloosbijvoeglijk naamwoord zinneloosbijvoeglijk naamwoord zotbijvoeglijk naamwoord |
| widerspenstig [widerspenstiger; am widerspenstigsten] Adjektiv | ongehoorzaambijvoeglijk naamwoord ongezeglijkbijvoeglijk naamwoord oproerigbijvoeglijk naamwoord opstandigbijvoeglijk naamwoord rebelsbijvoeglijk naamwoord |
