hoch betyder på holländska
| Tyska | Holländska |
|---|---|
| hoch [höher; am höchsten] Adjektiv | hoogbijvoeglijk naamwoord verhevenbijvoeglijk naamwoord |
| hochfahrend Adjektiv | aanmatigendbijvoeglijk naamwoord arrogantbijvoeglijk naamwoord fierbijvoeglijk naamwoord hautainbijvoeglijk naamwoord laatdunkendbijvoeglijk naamwoord pratbijvoeglijk naamwoord trotsbijvoeglijk naamwoord verwaandbijvoeglijk naamwoord verwatenbijvoeglijk naamwoord |
| der Hochgenuß Substantiv | |
| hochschätzen [schätzte hoch; hat hochgeschätzt] Phrase | achtenwerkwoord achtinghebbenvoorwerkwoord achtingtoedragenwerkwoord hoogachtenwerkwoord |
| das Hochhaus [des Hochhauses; die Hochhäuser] Substantiv | |
| hochherzig [hochherziger; am hochherzigsten] Adjektiv | edelmoedigbijvoeglijk naamwoord grootmoedigbijvoeglijk naamwoord |
| der Hochmut [des Hochmuts, des Hochmutes; —] Substantiv | |
| hochmütig [hochmütiger; am hochmütigsten] Adjektiv | aanmatigendbijvoeglijk naamwoord arrogantbijvoeglijk naamwoord fierbijvoeglijk naamwoord hautainbijvoeglijk naamwoord laatdunkendbijvoeglijk naamwoord pratbijvoeglijk naamwoord trotsbijvoeglijk naamwoord verwaandbijvoeglijk naamwoord verwatenbijvoeglijk naamwoord |
| der Hochofen [des Hochofens; die Hochöfen] Substantiv | |
| Hochrelief | |
| hochrot | hoogroodbijvoeglijk naamwoord |
| die Hochschule [der Hochschule; die Hochschulen] Substantiv | academiesubstantief universiteitsubstantief |
| die Hochzeit [der Hochzeit; die Hochzeiten] Substantiv | huwelijksubstantief huwelijksfeestsubstantief |
