Tysk-Holländsk ordbok »

fallen betyder på holländska

TyskaHolländska
fallen Verb

afvallenv

neervallenv

stortenv

vallenv

verschietenv

die Falle [der Falle; die Fallen] Substantiv

slagsubstantief

valsubstantief

valknipsubstantief

valkuilsubstantief

valstriksubstantief

anfallen Verb

aangrijpenv

aantastenv

aanvallenv

tackelenv

auffallen

opvallenwerkwoord

ausfallen Verb

aangrijpenv

aantastenv

aanvallenv

tackelenv

uitvallenv

befallen [befällt; befiel; hat befallen] Verb

aangrijpenv

aantastenv

aanvallenv

tackelenv

einfallen [fiel ein; ist eingefallen] Verb

binnenrukkenv

binnenvallenv

inkalvenv

innemenv

vermeesterenv

zichmeestermakenvanv

entfallen [entfiel; ist entfallen] Verb

afvallenv

afvalligwordenv

uitvallenv

gefallen [gefiel; hat gefallen] Verb

aanstaanwerkwoord

behagenwerkwoord

bevallenwerkwoord

zinnenwerkwoord

das Gefallen [des Gefallens; —] Substantiv

gedienstigheidm

welwillendheidm

in Ohnmacht fallen

bewusteloosraken

12