Svensk-Polsk ordbok »

uppfinning betyder på polska

SvenskaPolska
uppfinning [~en ~ar] substantiv

wymysłnoun
coś wymyślonego w przesadzie, powstałe z kaprysu, na ogół zbytkowne

wynalazeknoun
coś, co wynaleziono;

uppfinningsrik [~t ~a] adjektiv

pomysłowyadjective
mający wiele pomysłów

uppfinningsrikedom [~en] substantiv

pomysłowośćnoun
dodatnia cecha intelektu charakteryzująca się zdolnością do tworzenia nowych pomysłów, projektów i koncepcji, byciu pomysłowym i pełnym inwencji twórczej