ungdom betyder på polska

Svenska	Polska
ungdom [~en ~ar] substantiv	młodośćnoun okres życia pomiędzy dzieciństwem a dorosłością młodzieżnoun młodzi ludzie
ungdomlig [~t ~a] adjektiv	młodzieńczyadjective właściwy młodym ludziom
ungdomsavdelning på socialnämnd	Jugendamtniemiecki urząd do spraw dzieci i młodzieży
ungdomsvårdsanstalt	dom poprawczyinstytucja resocjalizacyjna dla nieletnich

Sökhistorik