Svenska | Polska |
---|---|
turk [~en ~ar] substantiv | Tureknoun |
turkduva [~n -duvor] substantiv | sierpówka(ornitologia, ornitologiczny) Streptopelia decaocto Frivaldszky, gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych; |
Turkiet substantiv | Turcja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (geografia, geograficzny) państwo na pograniczu Europy i Azji; |
turkisk [~t ~a] adjektiv | tureckiadjective turkijskiadjective |
turkiska [~n turkiskor] substantiv | Turczynkanoun turecki(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Turcji; tureckinoun |
Turkiska republiken Norra Cypern | Turecka Republika Cypru Północnegopaństwo w północnej części Cypru, nieuznawane przez społeczność międzynarodową; |
turkmen [~en ~er] substantiv | Turkmennoun |
turkmenisk | turkmeńskiodnoszący się do Turkmenów lub do Turkmenistanu |
turkmeniska | turkmeński(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Turkmenistanu; |
Turkmenistan substantiv | Turkmenistan(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) jedno z państw w Azji Środkowej; |
turkmenistanier [~n; pl. ~] substantiv | Turkmennoun |
turkmenistansk | turkmeńskiodnoszący się do Turkmenów lub do Turkmenistanu |
turkos | turkus(mineralogia, mineralogiczny) minerał o barwie niebieskawej lub niebieskozielonej; turkusbarwa, zielony odcień cyjanu; turkusowy(jubilerstwo, jubilerski) (mineralogia, mineralogiczny) dotyczący turkusu, wykonany z turkusu, związany z turkusem, ozdobiony turkusem turkusowy(książkowy) mający kolor niebieskawy lub niebieskawozielony, taki jak kolor turkusu |
Turks and Caicos Islands | Turks i Caicos(geografia, geograficzny) terytorium zależne Wielkiej Brytanii w Ameryce Środkowej, na Oceanie Atlantyckim; |
fornturkiska | starotureckijęzyk staroturecki (1.2), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski; starotureckiodnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.; staroturkijskijęzyk staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski; staroturkijskiodnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.; |
ungturk | młodoturek(historia, historyczny, historycznie) członek nacjonalistycznego i modernistycznego ruchu politycznego istniejącego w Turcji na przełomie XIX i XX wieku, dążącego do obalenia monarchii osmańskiej i przebudowy państwa; |