Svensk-Polsk ordbok »

tja betyder på polska

SvenskaPolska
tja

bawyrażenie nierealności planów, marzeń, itp.

bawyrażenie zakłopotania

tja interjektion

cóżinterjection
Wzmocnienie następującego komunikatu, zwykle negatywnego.

tjagataiska

czagatajski(językoznawstwo, językoznawczy) język czagatajski;

tjalla [~de ~t] verb

donosić(pejoratywnie, pejoratywny) zawiadamiać o czymś władze, przełożonych
verb

tjat [~et] substantiv

gderanienoun

tjata [~de ~t] verb

dokuczliwyverb
przykry do znoszenia, trudny do wytrzymania, dotkliwy

gderaćverb

naprzykrzać sięverb
nie dawać komuś spokoju; namolnie domagać się czegoś

utyskiwaćverb

wiercić dziurę w brzuchuverb
ciągle molestować kogoś o coś

tjatig [~t ~a] adjektiv

gderliwyadjective

namolnyadjective

tjatter [tjattret] substantiv

terkot(lekceważąco, lekceważący) monotonne szybkie mówienie
noun

trajkotnoun

trelenoun

tjattra [~de ~t] verb

trajkotaćverb

trelowaćverb

wyśpiewywaćverb

chatjapuri

chaczapuri(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) placek zapiekany z serem, danie kuchni kaukaskich, chlebek serowy;

gyttja [~n gyttjor] substantiv

błotonoun
mieszanina ziemi i wody;

gytia(geologia, geologiczny) muł jeziorny powstający na dnie jezior ze szczątków organicznych, głównie planktonu;
noun

muł(geologia, geologiczny) naturalny, grząski i błotnisty osad zbiorników wodnych;
noun

trzęsawiskonoun
podmokły i grząski teren, zwykle porośnięty szuwarami

Kamtjatka

Kamczatka(geografia, geograficzny) półwysep w północno-wschodniej części Azji;

karatjajbalkariska

karaczajsko-bałkarski(językoznawstwo, językoznawczy) język karaczajsko-bałkarski;

Karatjajen-Tjerkessien

Karaczajo-Czerkiesja(geografia, geograficzny) (administracja) jedna z republik wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej;

muntjak

mundżak(zoologia, zoologiczny) Muntiacus, gatunek małego, azjatyckiego ssaka parzystokopytnego;

nyttja [~de ~t] verb

korzystaćverb
używać czegoś

wykorzystywaćverb
mieć korzyść z czegoś lub kogoś, zrobić użytek z czegoś

nyttjanderätt [~en ~er] substantiv

użytkowanie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczone prawo rzeczowe;
noun

skattjakt [~en ~er] substantiv

poszukiwanie skarbunoun

Tatjana

Tatianaimię żeńskie;

utnyttja [~de ~t] verb

korzystaćverb
używać czegoś

wykorzystywaćverb
mieć korzyść z czegoś lub kogoś, zrobić użytek z czegoś

wykorzystywaćverb
mieć zysk z cudzego wysiłku, pracy, a także cech danej osoby