Svensk-Polsk ordbok »

tik betyder på polska

SvenskaPolska
antipartikel [~n -partiklar] substantiv

antycząstka(fizyka, fizyczny) cząstka antymaterii;
noun

antiseptikum [~et; pl. ~ el. antiseptika, best. pl. ~en el. antiseptika] substantiv

antyseptyk(medycyna, medyczny) środek służący do niszczenia drobnoustrojów
noun

arabistik

arabistykakierunek na uczelni obejmujący studia w dziedzinie arabistyki (1.1)

arabistykanauka o języku, kulturze i historii Arabów;

aritmetik [~en] substantiv

arytmetycznynoun
dotyczący arytmetyki, związany z arytmetyką

arytmetyka(matematyka, matematyczny) gałąź matematyki, zajmująca się własnościami liczb i związkami między liczbami;
noun

rachunki(potocznie, potoczny) (przestarzałe, przestarzały) (edukacja, edukacyjny) matematyka jako przedmiot w początkowym okresie nauczania
noun

rachunkowy(matematyka, matematyczny) dotyczący obliczeń; dokonywany rachunkiem
noun

artikel [~n artiklar] substantiv

artykuł(handel, handlowy) rzecz, która jest przedmiotem handlu
noun

artykuł(językoznawstwo, językoznawczy) rodzajnik, przedimek
noun

artykuł(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) część ustawy lub umowy stanowiąca zamkniętą całość
noun

artykuł(publikatory) tekst publicystyczny, literacki lub naukowy zamieszczony w gazecie lub czasopiśmie
noun

rodzajnik(gramatyka) wyraz precyzujący znaczenie rzeczownika lub wyrażenia występującego w roli rzeczownika;
noun

artikulation [~en ~er] substantiv

artykulacja(fonetyka, fonetyczny) ruchy narządów mowy podczas wymawianie głoski i samo wymawianie głoski;
noun

przegub(anatomia, anatomiczny) (potocznie, potoczny) ruchome połączenie kości w kończynie, zwykle w odniesieniu do nadgarstka
noun

artikulationsställe [~t ~n] substantiv

miejsce artykulacji(językoznawstwo, językoznawczy) miejsce, w którym narządy mowy zbliżają się do siebie podczas wymawiania danej głoski
noun

artikulera [~de ~t] verb

artykułować(fonetyka, fonetyczny) wymawiać głoski
verb

artykułować(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w określony sposób grać na jakimś instrumencie
verb

astigmatiker [~n; pl. ~] substantiv

astygmatyk(medycyna, medyczny) osoba mająca astygmatyzm
noun

astmatiker [~n; pl. ~] substantiv

astmatyczka(medycyna, medyczny) kobieta cierpiąca na astmę
noun

astmatyk(medycyna, medyczny) człowiek cierpiący na astmę
noun

astronautik [~en] substantiv

astronautycznynoun
związany z astronautyką lub astronautami, dotyczący astronautyki lub astronautów

astronautyka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) zespół nauk zajmujący się lotami poza atmosferą Ziemi;
noun

ättika [~n ättikor] substantiv

ocet(spożywczy) spożywczy kwas octowy o stężeniu 5-10%, czasem z domieszkami smakowymi lub aromatyzującymi;
noun

Attika [~n attikor] substantiv

Attyka(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina w środkowej Grecji leżąca na Półwyspie Attyckim z Atenami jako głównym ośrodkiem;
noun

ättiksprit [~en] substantiv

octowy(przymiotnik) od ocet
noun

ättiksyra [~n -syror] substantiv

kwas octowy(chemia, chemiczny) bezbarwny i ciekły lub skrystalizowany związek organiczny o wzorze sumarycznym CH3COOH;
noun

ättiksyraanhydrid

bezwodnik octowy(chemia, chemiczny) związek organiczny; bezbarwna ciecz o ostrym zapachu octu;

aviatiker

lotnik(lotnictwo, lotniczy) (zawód, zawodowy, zawodowo) człowiek, który lata samolotem lub należy do jego obsługi

lotnik(wojskowość, wojskowy) żołnierz służący w lotnictwie

lotnikinżynier posiadający specjalizację lotniczą

ballistik [~en] substantiv

balistykanoun
nauka badająca ruch pocisków;

Baltika

Bałtyka(geologia, geologiczny) kraton stanowiący do końca ordowiku samodzielny kontynent;

Baltikum

bałtyjski(etnografia, etnograficzny) związany z Bałtami

batik [~en] substantiv

batik(włókiennictwo) technika barwienia tkaniny polegająca na zanurzeniu jej w barwniku po uprzednim pokryciu woskiem (czasem zawiązaniu sznurkiem) miejsc, które mają pozostać niezabarwione;
noun

bestämd artikel

przedimek określony(gramatyka) przedimek, który stoi przed rzeczownikiem znanym z kontekstu

rodzajnik określony(językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) rodzajnik występujący w wyrażeniach odnoszących się do konkretnych przedmiotów lub osób (np. znanych z kontekstu) oraz pojęć ogólnych

bitestikel [~n -testiklar] substantiv

najądrze(anatomia, anatomiczny) narząd płciowy męski wewnętrzny, przylegający od góry do jądra;
noun

blepharoplastik

blefaroplastyka(medycyna, medyczny) zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu nadmiaru luźnej skóry powiek

butik [~en ~er] substantiv

butik(handel, handlowy) mały sklep z odzieżą, galanterią, także z kosmetykami
noun

123