Svensk-Polsk ordbok »

spik betyder på polska

SvenskaPolska
spik

kabel(potocznie, potoczny) donosiciel

spik [~en, ~ar]

gwóźdźpodłużny cienki metalowy trzpień, o jednym końcu ostrym, a drugim zakończonym płaską główką, służący do łączenia elementów;

spika [~de ~t] verb

postanowićverb

zadecydowaćverb

zafiksowaćverb

spika fast

bóść(dawniej, dawny) kłuć

spika för

zabijaćna stałe zamknąć za pomocą młotka i gwoździ

spika igen

zabijaćna stałe zamknąć za pomocą młotka i gwoździ

spika över

zabijaćna stałe zamknąć za pomocą młotka i gwoździ

spikklubba [~n -klubbor] substantiv

bieluń dziędzierzawa(botanika, botaniczny) Datura stramonium L., gatunek trującej rośliny z rodziny psiankowatych;
noun

gnällspik [~en ~ar] substantiv

beksa(potocznie, potoczny) ktoś skłonny do płaczu
noun

pallatsspikblad

wąkrota azjatycka(botanika, botaniczny) Centella asiatica, roślina lecznicza z rodziny araliowatych