skall betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| skall [~et; pl. ~] substantiv | szczekanienoun ujadanienoun |
| skalla [~de ~t] verb | rozlegać sięverb |
| skalle [~n skallar] substantiv | czaszka(anatomia, anatomiczny) część szkieletu chroniąca mózg, znajdująca się w głowie; czerepnoun |
| skallerorm [~en ~ar] substantiv | grzechotnik(herpetologia, herpetologiczny) wąż o długich zębach jadowych i z charakterystyczną grzechotką na końcu ogona; |
| skallig [~t ~a] adjektiv | łysyadjective |
| skallighet [~en] substantiv | łysienie(medycyna, medyczny) utrata znacznej ilości włosów poprzez ich stopniowe wypadanie |
| skallra | szelężnik(botanika, botaniczny) Rhinanthus, rodzaj roślin zielnych z rodziny zarazowatych; |
| skallra [~n, skallror] substantiv | gruchawkanoun |
| skallra [~n, skallror] | brzęczećo metalowych lub szklanych przedmiotach: wydawać brzęk grzechotka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (potocznie, potoczny) instrument perkusyjny z pojemnikiem zawierającego małe przedmioty wydającymi dźwięki przy potrząsaniu grzechotkarodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu |
| den som tar till svärd skall med svärd förgås | kto mieczem wojuje, (ten) od miecza giniejeśli ktoś próbuje kogoś skrzywdzić, to najczęściej sam zostaje poszkodowany, pokonany takimi samymi metodami |
| dödskalle [~n -skallar] substantiv | trupia czaszkanoun |
| flintskallig [~t ~a] adjektiv | łysyadjective |
| fårskalle [~n -skallar] substantiv | baraninoun |
| iskall [~t ~a] adjektiv | lodowatyadjective |
| knäppskalle [~n -skallar] substantiv | oszołom(potocznie, potoczny) osoba zachowująca się nienormalnie rzeżucha(botanika, botaniczny) niejadalna roślina zielna z rodziny kapustowatych (Cardamine L.); świr(potocznie, potoczny) osoba chora umysłowo |
| man skall inte kasta sten i glashus | przyganiał kocioł garnkowi, a sam smolinie powinno się pouczać innych ani wytykać im błędów, jeśli samemu nie jest się bez wad |
