scen betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| scen [~en ~er] substantiv | scena(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) krótki fragment sztuki teatralnej lub filmu, dotyczący określonej sytuacji; |
| scenograf [~en ~er] substantiv | altannik(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Ptilonorhynchidae; |
| ascendent [~en ~er] substantiv | ascendent(astrologia, astrologiczny) punkt ekliptyki, który wschodzi w określonym momencie i miejscu na Ziemi; |
| ascensionfregattfågel | fregata orla(ornitologia, ornitologiczny) Fregata aquila, gatunek ptaka z rodziny fregat; |
| crescendo | crescendo(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) stopniowe wzmacnianie siły dźwięku |
| fluorescens [~en] substantiv | fluorescencja(fizyka, fizyczny) samorzutne świecenie niektórych substancji pod wpływwem różnych czynników (jak np. światło, promienie katodowe, promieniowanie nadfioletowe, promienie rentgenowskie) trwające dopóty, dopóki działają te czynniki |
| fosforescens [~en] substantiv | fosforescencja(fizyka, fizyczny) świecenie ciał wywołane uprzednim naświetlaniem i trwające po jego ustaniu; |
| inscenering [~en ~ar] substantiv | inscenizacja(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) wystawienie utworu dramatycznego na scenie |
| iscensätta [-satte, -satt, -satt n. -satt, pres. -sätter] verb | odgrywaćverb |
| konvalescens [~en ~er] substantiv | rekonwalescencjanoun |
| konvalescent [~en ~er] substantiv | rekonwalescent(medycyna, medyczny) pacjent powracający do zdrowia po przebytej chorobie |
| obscen [~t ~a] adjektiv | obscenicznyadjective |
| obscenitet [~en ~er] substantiv | obscenicznośćnoun |
| rektascension | rektascensja(astronomia, astronomiczny) jedna ze współrzędnych w układzie współrzędnych równikowych równonocnych; |
| reminiscens [~en ~er] substantiv | reminiscencja(książkowy) wspomnienie rzeczy, minionej sprawy i refleksje z nimi związane |
| rådgivningscentral | poradniainstytucja wyspecjalizowana w udzielaniu porad z określonej dziedziny |
| transcendentalism | transcendentalizm(filozofia, filozoficzny) nurt filozofii amerykańskiej głoszący ideę równości, niezależności oraz samodzielności i podkreślający autonomiczność każdego człowieka w dochodzeniu do prawd moralnych, duchowych oraz społecznych; |
