Svensk-Polsk ordbok »

pirat betyder på polska

SvenskaPolska
pirat [~en ~er] substantiv

piracić(potocznie, potoczny) niezgodnie z prawem kopiować, odtwarzać, lub rozpowszechniać pewne dzieło, utwór, program komputerowy lub inną własność intelektualną
noun

pirat(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rozbójnik napadający na statki morskie lub powietrzne;
noun

piratkopiering [~en ~ar] substantiv

piractwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wszelki akt dobrowolnego udziału w korzystaniu ze statku morskiego lub powietrznego, jeżeli jego sprawca wiedział o okolicznościach nadających takiemu statkowi charakter pirackiego statku morskiego lub powietrznego
noun

piractwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wszelki akt podżegania do popełnienia piractwa (1.1-2) lub wszelki akt celowego ułatwiania popełnienia takich czynów
noun

piractwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wszelki bezprawny akt gwałtu, zatrzymania lub grabieży popełniony dla celów osobistych przez załogę lub pasażerów prywatnego statku lub samolotu na pełnym morzu lub w miejscu niepodlegającym jurysdykcji żadnego państwa wymierzony przeciwko innemu statkowi morskiemu lub powietrznemu albo przeciwko osobom lub mieniu na pokładzie takiego statku
noun

exspiration [~en] substantiv

wydech(fizjologia, fizjologiczny) akt wydalenia powietrza z układu oddechowego na zewnątrz ustroju
noun

wygaśnięcienoun
zakończenie okresu, terminu czegoś

inspiration [~en ~er] substantiv

inspiracjanoun
natchnienie, twórczy zapał, wena

natchnienienoun
coś, co powoduje twórcze działanie

wena(książkowy) zapał twórczy, natchnienie, zdolność, łatwość tworzenia
noun

inspiratör [~en ~er] substantiv

inspiratornoun
ten, kto zachęca, daje pomysł, sugeruje, inspiruje

konspiration [~en ~er] substantiv

konspiracjanoun
tajna, nielegalna działalność przeciwko istniejącej władzy

konspirationsteori [~n ~er] substantiv

teoria spiskowanoun

konspiratör [~en ~er] substantiv

konspiratornoun
uczestnik konspiracji

spiskowiecnoun
uczestnik spisku

respirator [~n ~er ] substantiv

respirator(technologia, technika, techniczny) (medycyna, medyczny) urządzenie służące do mechanicznej wentylacji płuc chorego z zaburzeniami oddychania albo niezdolnego do samodzielnego oddychania;
noun

respirator(technologia, technika, techniczny) maska z filtrem chroniąca układ oddechowy przed pyłem, gazami itp.;
noun

respiratorisk [~t ~a] adjektiv

oddechowy(fizjologia, fizjologiczny) dotyczący oddechu i oddychania
adjective

transpiration [~en] substantiv

pocenie(rzeczownik odczasownikowy) od pocić się
noun